Romeo i Julia
Wygląd
Romeo i Julia – dramat Williama Shakespeare’a z 1595 roku.
- Bodajby była z grobem zaślubioną!
- Opis: pani Kapulet o Julii.
- Źródło: akt III, sc. 5, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 65, tłum. Józef Paszkowski.
- Chcesz już iść? Jeszcze ranek nie tak bliski,
Słowik to, a nie skowronek się zrywa
I śpiewem przeszył trwożne ucho twoje.
Co noc on śpiewa owdzie na gałązce
Granatu: wierzaj mi, że to był słowik.- Opis: Julia do Romea (pisownia oryginalna).
- Źródło: akt III, sc. 5, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 61, tłum. Józef Paszkowski.
- Czemże jest nazwa? To, co zowiem różą,
Pod inną nazwą równieby pachniało…
- Czy mię ty kochasz? Wiem, że powiesz: – tak jest;
I jać uwierzę; mimo przysiąg jednak
Możesz mię zawieść. Z wiarołomstwa mężczyzn
Śmieje się, mówią, Jowisz. O! Romeo!
Jeśli mię kochasz, wyrzecz to rzetelnie;
Lecz jeśli masz mię za podbój zbyt łatwy,
To zmarszczę czoło i przewrotną będę
I na miłosne twoje oświadczenia
Powiem: – nie, w innym razie za nic w świecie.- Źródło: akt II, sc. 2, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 31, tłum. Józef Paszkowski.
- Do ciebie, mój luby,
Spełniam ten toast zbawienia lub zguby.- Opis: Julia przed wypiciem mikstury.
- Źródło: akt IV, sc. 3, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 75, tłum. Józef Paszkowski.
- Drwi z blizn, kto nigdy nie doświadczył rany.
- Opis: Romeo w ogrodzie Capulettich.
- Źródło: akt II, sc. 2, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 28, tłum. Józef Paszkowski.
- Dziwny miłości traf się na mnie iści,
Że muszę kochać przedmiot nienawiści.
- Gwałtownych uciech i koniec gwałtowny:
Są one nakształt prochu zatlonego,
Co, wystrzeliwszy, gaśnie.- Źródło: akt II, sc. 6, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 44–45, tłum. Józef Paszkowski.
- Jako obcego zawcześnie ujrzałam!
Jako lubego zapóźno poznałam!
Dziwny miłości traf się na mnie iści,
Że muszę kochać przedmiot nienawiści.- Postać: Julia.
- Źródło: akt I, sc. 5, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 26, tłum. Józef Paszkowski.
- Kto umie czekać, wszystkiego się doczeka.
- Postać: Czwarty sługa
- Źródło: akt I, sc. 5, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 23, tłum. Józef Paszkowski.
- Niewzruszonymi pozostają święci,
Choć gwoli modłów niewzbronne ich chęci.- Opis: Julia do Romea na balu.
- Źródło: akt I, sc. 5, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 25, tłum. Józef Paszkowski.
- Próżno szukać
Takiego, co być nie chce znalezionym.- Postać: Benwolio
- Źródło: akt II, sc. 1, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 28, tłum. Józef Paszkowski.
- Przyjdź, ciemna nocy! Przyjdź, mój dniu w ciemności!
To twój blask, o mój luby, jaśnieć będzie
Na skrzydłach nocy, jak pióro łabędzie
Na grzbiecie kruka. Wstąp, o, wstąp w te progi!
Daj mi Romea, a po jego zgonie
Rozsyp go w gwiazdki! A niebo zapłonie
Tak, że się cały świat w tobie zakocha,
I czci odmówi słońcu.- Źródło: akt III, sc. 2, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 51, tłum. Józef Paszkowski.
- Romeo! czemuż ty jesteś Romeo!
- Opis: Julia na balkonie.
- Źródło: akt II, sc. 2, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 29, tłum. Józef Paszkowski.
- Ślepym w miłości ciemność jest najmilsza.
- Postać: Benwolio
- Źródło: akt II, sc. 1, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 28, tłum. Józef Paszkowski.
- Troska odbywa straż w oczach starego,
A sen tych mija, których troski strzegą;
Ale gdzie czerstwa, wolna od kłopotów
Młódź głowę złoży, sen zawżdy przyjść gotów.- Źródło: akt II, sc. 3, wyd. Gebethner i Wolff 1913, s. 35, tłum. Józef Paszkowski.