Rabindranath Tagore

Rabindranath Tagore (1861–1941) – indyjski poeta, prozaik i pedagog, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1913.

A B C Ć D E F G H I J K L Ł M N O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

Rabindranath Tagore (1909)

B

• Biada łaskom, które wyślizgują się z niegodnych rąk.

• Błąd nie może sobie pozwolić na przegraną, a prawda może.
  • Zobacz też: prawda

• Bóg mówi do człowieka: Uzdrawiam Cię, więc ranię, kocham, więc karcę.
  • Zobacz też: Bóg, człowiek

• Bóg szanuje mnie, gdy pracuję, ale kocha mnie, gdy śpiewam.

C

• Cieszymy się, że jesteśmy na tym świecie; jesteśmy z nim związani niezliczonymi nićmi, które rozciągają się od ziemi do gwiazd.

• Człowiek ma w sobie milczenie morza, zgiełk ziemi i muzykę powietrza.

• Człowiek to urodzone dziecko: jego siła polega na tym, że rośnie.
  • Zobacz też: człowiek

• Czyż kobieta może znaleźć swoje prawdziwe szczęście jedynie w świadomości, że ma nad mężczyzną władzę? Jedynym błogosławieństwem kobiety jest to, że może swoją dumę przelać w miłość.

D

• Demon dzisiejszej cywilizacji złamał równowagę w człowieku między jego rozumem a wolą, między nauką a sumieniem.

• Drzewa wznoszą się za oknem ku górze niczym pełne tęsknoty wołanie niemej ziemi.
  • Zobacz też: drzewo

• Dusza jest mostem do nieśmiertelności.
  • Zobacz też: dusza, nieśmiertelność

J

• Jest we mnie Ktoś, kto patrzy poza moimi oczyma.

• Jeśli zamkniesz drzwi przed wszelkim błędem – prawda pozostanie za drzwiami.
  • Inna wersja: Jeśli zamknięcie drogę wszystkim pomyłkom, wykluczycie prawdę.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

K

• Każde dziecko jest dowodem, że Bóg nie znudził się człowiekiem, że nie uprzykrzyli Mu się jeszcze ludzie.
  • Zobacz też: dziecko

• Kiedy stwórca stworzył człowieka, był nauczycielem i miał torbę pełną nakazów i prawideł; ale gdy przystąpił do kobiety odrzucił swą godność nauczyciela i stał się artystą pracującym tylko pędzlem i paletą.

• Kłamstwo nie może stać się prawdą przez to, że wzrośnie w potęgę.
  • Zobacz też: kłamstwo, prawda

• Kochając, daje człowiek z radością, tak jak drzewo bez trudności oddaje dojrzały owoc.

• Korzenie z ziemi nie domagają się nagrody za to, że obdarzają owocami gałęzie.

• Któż by kiedykolwiek w tym życiu mógł żyć, mieć nadzieję i dążności, gdyby przestrzeń nie była napełniona miłością

L

• Literatura daje nam poczucie więzi duchowej z innymi ludźmi.

Ł

• Łatwo być otwartym, kiedy nie zamierza się powiedzieć całej prawdy.

M

• Mijają dni i noce, wieki zakwitają jak kwiaty. A ty naucz się czekać…

• Milczenie Boga każe myślom ludzkim dojrzewać w słowa.

• Miłość jest życiem w całej swej pełni, jak puchar pełen wina. Żyjemy na tym świecie dotąd, dopóki kochamy… Życie zdobywa swe bogactwa – dzięki poparciu świata, swą wartość – dzięki poparciu miłości.
  • Zobacz też: miłość

• Miłość to niekończąca się tajemnica, bo nie ma żadnej rozsądnej przyczyny, która mogłaby ją wytłumaczyć.
  • Źródło: Przemysław Słowiński, Dyktatorzy i ich kobiety. Seks, władza i pieniądze, Wydawnictwo Videograf, Chorzów 2013, ISBN 9788378351320, s. 9.

N

• Nie dlatego je kocham, że jest grzeczne, tylko dlatego, że jest moje.

• Nie mogę wybierać najlepszego, najlepsze wybiera mnie.

• Nie przystawaj dla zbierania kwiatów, by je zachować, ale idź naprzód, a kwiaty będą ciągle kwitnąć na twojej drodze.

P

• Panie, spraw, aby moje życie stało się tak skromne i proste, jak gra trzcinowego fletu, który Ty wypełniłeś muzyką.

• Pieśń moja pozbawiła ją ozdób.
  Brak u niej dumy ze stroju czy upiększeń.
  Ozdoby popsułyby tylko nasz związek;
  Znalazły by się między tobą i mną, ich brzęczenie zagłuszyłoby twoje szepty.
  
  Moja próżność poety umiera ze wstydu na twój widok.
  O mistrzu poeto, siadam u twych stóp.
  Pozwól mi jedynie uczynić swe życie prostym i szczerym,
  Jak flet trzcinowy napełniony muzyką dla ciebie.
  • Źródło: Pieśni ofiarne, pieśń II

• Pokryj skrzydła ptaka złotem, a już nigdy więcej nie wzbije się w powietrze.
  • Zobacz też: złoto

• Prawda jest imieniem, którym nazywamy nasze zmienne pomyłki.

• Prawdzie bywa zbyt ciasno w stroju faktów. W zmyśleniu czuje się swobodnie.
  • Źródło: Świetliki

• Prawdziwa wartość miłości polega na tym, że zawsze rozrzutnie darzy sobą niegodnych.

R

• Róża jest czymś nieskończenie więcej niż tylko rumieniącym się „przepraszam” za swoje kolce.
  • Zobacz też: róża

• Rzeka prawdy płynie korytem błędów.

S

• Spałem i śniłem, że życie jest radością. Obudziłem się i zobaczyłem, że życie jest służbą. Zacząłem służyć i zobaczyłem, że służba jest szczęściem.
  • Zobacz też: życie, radość, szczęście

U

• Uśmiech twój był kwieciem twych własnych łąk, mowa twoja była szumem twych własnych świerków, ale serce twoje było kobietą, znaną nam wszystkim.
  • Źródło: Zbłąkane ptaki

W

• Wielkie cierpienia prowadzą nas do mądrości, gdyż są one bólami porodowymi, za pomocą których nasz duch wyzwala się z osłonki przyzwyczajeń i niby nowo narodzone dziecię wpada w ramiona rzeczywistości.
  • Zobacz też: cierpienie, mądrość, duch

• Woda w naczyniu błyszczy, woda w morzu jest ciemna. Małe prawdy wyrażają się jasnymi słowami. Wielkim towarzyszy wielka cisza.
  • Zobacz też: woda, morze, prawda