Różowe lata siedemdziesiąte

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Ashton Kutcher, odtwórca jednej z głównych ról

Różowe lata siedemdziesiąte (ang. That ’70s Show) – amerykański serial komediowy, emitowany przez stację Fox w latach 1998–2006, w reżyserii Terry’ego Hughesa, Davida Trainera i Tima Rydera.

Wypowiedzi postaci[edytuj]

Fez[edytuj]

  • Jestem tylko tańczącą maszyną i nie pracuję dla nikogo oprócz ciebie.
    • Opis: do Jackie.
    • Źródło: sez. III, odc. 5
  • Może nie powiem tego poprawnie, bo słabo znam angielski, ale ona ma… Cudowny biust.
    • I may not say this right because I am new to English, but she has tremendous breasts, yes? (ang.)
    • Źródło: sez. I, odc. 1

Kitty Forman[edytuj]

  • Eric! Eric, kochanie, czy możesz wyjąć dziękczynnego indyka z zamrażarki? (po chwili zastanowienia) Aha, czekaj, to jest 20-funtowy indyk… Donna, moja droga, możesz wyjąć dziękczynnego indyka z zamrażarki?
    • Eric, honey, could you get the Thanksgiving turkey out of the freezer? Oh, wait. It’s a 20-pounder. Donna, could you get the Thanksgiving turkey out of the freezer? (ang.)
    • Źródło: sez. V, odc. 8
  • Samochód to nie sypialnia na kółkach.
    • A car is not a bedroom on wheels. (ang.)
    • Źródło: sez. I, odc. 1

Red Forman[edytuj]

  • Cholerny amerykański rząd?! Bez naszego rządu, tkwiłbyś teraz na Syberii i pił sok ze zgniłych, komunistycznych pomidorów!
    • Źródło: sez. V, odc. 1
  • Kiedy przyjdzie moja godzina pochowajcie mnie twarzą w dół żeby ci, którzy mnie nie lubią, mogli pocałować mnie w dupę.
    • Źródło: sez. III, odc. 11
  • Nie ma nic za darmo. Nie w tym życiu!
    • Źródło: sez. I, odc. 1
  • Zdradzę ci pewien sekret, na temat robienia zakupów z kobietami: Zawsze wybieraj brzydkie i najgorsze rzeczy, a nie będziesz musiał wybierać.
    • Źródło: sez. VI, odc. 18

Steven Hyde[edytuj]

  • Angie wystawiła mnie. Powinienem się tego domyślić, gdy mówiła, że jest matematyczką. Matematyczki to dziwki.
    • Źródło: sez. VII, odc. 8
  • Gdyby nie było jakichś minusów w robieniu czegoś głupiego, nie byłoby warto tego robić! Rozumiesz?
    • Źródło: sez. I, odc. 3

Michael Kelso[edytuj]

  • Nawet radio działa! I wszystkie drzwi się otwierają! Ma również hamulce! Możecie w to uwierzyć? A mój wujek mi go po prostu dał. Tak oddał mi go za darmo!
    • Opis: o samochodzie.
    • Źródło: sez. II, odc. 2
  • Wiecie, co? Wy dziewczyny nie macie pojęcia, przez co przechodzę! Macie tyle seksu, ile chcecie, i nie musicie się przejmować, że ktokolwiek przez was zajdzie w ciąże!
    • Źródło: sez. VI, odc. 5

Inne postacie[edytuj]

  • Znalazłem 20 dolarów na biurku. I tak jakby… ukradłem je. Sorry, ale nie mam pracy.
    • Postać: Eric Forman
    • Źródło: sez. VII, odc. 8

Dialogi[edytuj]

Michael: Czy Żegnaj, dziewczyno to czasem nie babski film?
Steven: Kretynie, babskie filmy są w sam raz na całowanie.
Michael: No to wchodzę w to!
Fez: Ja też. Przyjdę i popatrzę.
  • Źródło: sez. II, odc. 1

Steven: Czym nas nakarmiłeś, Fez?
Fez: To były bażanty. Robiły: kra-kra! Kra-kra!
Steven: Nakarmiłeś nas krukami? Nie można jeść kruków, człowieku! Właśnie sprowadziłeś na nas jakąś straszną klątwę! Mogliśmy zjeść czyjąś duszę!
Fez: Oj, nie… Zjadłem czyjąś przepyszną duszę…
Kelso: Dobra wiadomość, chłopaki! Znalazłem swoją broń!
  • Źródło: sez. II, odc. 13

Steven: Daj spokój, Forman. Jesteś teraz sam, człowieku to dobra rzecz. Jesteś jak ja, możesz być z tymi wszystkimi łatwymi i prostymi ciziami. To jest jak gwiazdka!
Fez: Zgrywasz takiego twardziela, Hyde. Ale ja wiem, że potrzebujesz miłości.
Steven: Niby czemu?
Fez: Bo ja potrzebuję…
  • Źródło: sez. IV, odc. 4

Kitty Forman: Do reszty skretyniałeś? Matka upuściła Cię na głowę?
Kelso: Tak, tak było, ale umówiliśmy się, że to tajemnica!!
  • Źródło: sez. V, odc. 6

Kitty Forman: Dzieciaki jadą… Ciekawe, dokąd?
Red Forman: Za miasto.
Kitty Forman: Jesteś pewny?
Red Forman: Tak. Zabroniłem im.
  • Źródło: sez. I, odc. 1

Kitty Forman: Gdzie mają zrobić prywatkę, na ulicy?!
Red Forman: Tak. Zwymiotują na ulicy, to miasto posprząta!
  • Źródło: sez. IV, odc. 4

Bud: Hej, wyglądasz znajomo, chłopcze.
Steven: Mam nadzieję, tato.
  • Źródło: sez. III, odc. 3

Donna: Kelso, będziesz musiał coś z tym zrobić.
Michael: Nie. Robienie czegoś, nie leży w mojej naturze. Ignorancja, unikanie, ucieczka. To są rzeczy które zawsze mi pasowały.
  • Źródło: sez. VI, odc. 5

Kitty Forman: Ooo… Widzę, że założyłaś bluzę uniwersytetu Winconsin.
Laurie: Tak, chodziłam tam.
Kitty Forman: Nie. Wyleciałaś stamtąd. Równie dobrze mogłaś założyć bluzę uniwersytetu: „Marnowałam pieniądze ojca”.
  • Źródło: sez. II, odc. 2

Eric: Pamiętasz jak chcieliśmy podrzucić dyrektorowi płonącą torbę psiej kupy na wycieraczkę, a ty odpaliłeś ją w samochodzie?
Kelso: Żeby sprawdzić czy się pali.
Eric: A potem zacząłeś ją deptać?
Kelso: Bo się paliła!
  • Źródło: sez. III, odc. 23

Jackie: Pani Forman, musi mi pani pomóc! Potrzebuję więcej tych ciasteczek i to bardzo!
Kitty Forman: OK, po pierwsze: Nagrzej piekarnik do 315 stopni, a następnie wsadź swoją głowę i upiecz kłamstwa, które wyszły z twoich ust, ty mała kłamczucho!
  • Źródło: sez. VIII, odc. 11

Jackie: Pani Forman! Uratowała mi pani życie! Christine krzyczała na mnie cały poranek, a kiedy dałam jej do spróbowania pani ciasteczko, zaczęła mnie lubić!
Red Forman: Nie wierzę w to, ani przez chwilę. Mógłbym zjeść całą przyczepę tych ciasteczek, a i tak bym cię nie polubił.
  • Źródło: sez. VIII, odc. 11

Eric: Tato, mnie też by się przydało 20 dolarów.
Red Forman: A gdyby żaba miała skrzydła, nie obijałaby sobie tyłka, skacząc.
  • Źródło: sez. I, odc. 2

Jackie: To będziesz czy nie będziesz ze mną tańczył?
Steven: Chciałbym, Jackie, ale widząc cię tam w twojej krótkiej, słodkiej sukience, robiącą różne kroki i sekwencje, mogłoby być kuszące… Zepchnąć cię ze schodów.
  • Źródło: sez. III, odc. 5

Kitty Forman: Ty nie idziesz?
Donna: Nie, bo tata kazał mi założyć ten głupi kombinezon. Nie chcę się wstydzić.
Kitty Forman: Moja babcia pochodziła ze Szwecji. Mówiła z akcentem i zawsze było mi głupio. Poprosiłam, żeby nie przychodziła na rozdanie dyplomów, bo nie chciałam, aby koleżanki słyszały, jak mówi. I nie przyszła. Szesnaście lat później umarła. Rozumiesz?
Donna: Nie…
Kitty Forman: Rodzina zawsze jest żenująca. Kiedy nie jest – nie żyje.
  • Źródło: sez. I, odc. 3

Eric: Uważam, że każdy ma prawo do własnej opinii politycznej.
Red Forman: Nieźle, wygłoś ten tekst na wyborach miss Ameryki.
  • Źródło: sez. I, odc. 3

Fez: Wiele o panu słyszałem.
Bud: Mam nadzieję, że same dobre rzeczy.
Fez: Jeśli porzucenie rodziny i zostanie pijakiem jest dobre, to tak.
  • Źródło: sez. III, odc. 3

Angie: Właściwie nic o tobie nie wiem. Uprawiasz jakiś sport?
Steven: Kiedyś grałem w taka grę: „Pniak”. Siedzisz sobie na pniaku i rzucasz w przechodzących ludzi. Byłem zawodowcem.
Eric: A ja przechodniem.
  • Źródło: sez. VII, odc. 8

Michael: Wow, to tata Stevena!
Bud: Przynajmniej tak twierdzi jego matka.
  • Źródło: sez. III, odc. 3

Autorzy scenariusza[edytuj]

Mark Brazill (twórca serialu), Bonnie Turner (twórca serialu), Terry Turner (twórca serialu), Dean Batali, Jeff Filgo, Alan Dybner, Kristin Newman, Will Forte, Eric Gilliland, Mark Hudis, Jenny Keene, Sarah McLaughlin, Gregg Mettler, Dave Schiff, Jeffrey Ventimilia, Steve Joe, David Spancer, Greg Schaffer, Arthur F. Montmorency, John Schwab, Ken Blankstein, Jennifer Keene, Philip Stark, Joshua Sternin, Linda Wallem, Rob Des Hotel, Bryan Moore, Chris Peterson