Przejdź do zawartości

Quo vadis (film 2001)

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Franciszek Pieczka, odgrywający w filmie Quo vadis rolę Apostoła Piotra

Quo vadis – polski film historyczny z 2001 w reżyserii Jerzego Kawalerowicza, będący adaptacją powieści Quo vadis Henryka Sienkiewicza.

O Quo vadis

[edytuj]
  • Kilka dni po WTC w polskich kinach ma premierę superprodukcja Quo vadis, w której Franz Maurer zostaje arbitrem elegancji, Michał Bajor zupełnie na poważnie stara się zrobić z Nerona pieśniarza z prawdziwego zdarzenia, a starożytni Rzymianie niechcący zasuwają w adidasach, ratując się przed ogniem, który wygląda tak, jakby ział nim z sąsiedniej sali smok CGI z adaptacji Wiedźmina z Żebrowskim. Polacy się starają, ale im nie wychodzi. (…) W następnym roku popkultura stara się już opowiadać nieco inne historie – celebracja wiary, męstwa czy drobnomieszczańskiej przedsiębiorczości nie wychodzi, więc celebruje się porażkę.
    • Autor: Kazimierz Rajnerowicz, Nie będzie żadnej rewolucji, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2019, ISBN 9788366232525, s. 202.
  • Mam jednak olbrzymią satysfakcję. Nakręcenie Quo vadis przez ponad trzydzieści lat było tylko marzeniem. Teraz stało się faktem. Tym, którzy do tego się przyczynili, bardzo serdecznie dziękuję… Nie ma filmu, którego nie można by zrobić lepiej. Dlatego tak do końca nie będę usatysfakcjonowany. Udało nam się jednak osiągnąć cel, który od początku uważałem za najważniejszy. Wspaniałe dekoracje, kostiumy, a także aktorzy i ich zachowanie przed kamerą pozwoliły mi przenieść się do starożytności – do epoki Rzymu czasów Nerona. Mam głęboką nadzieję, że wrażenie to podzielą także widzowie.
  • Problem zwierza z Quo Vadis jest taki, że po pierwsze a.) reżyser nie zrozumiał książki którą przeczytał b.) obsadził w rolach „głównych” Deląga i Mielcarz zasilając grono reżyserów obsadzających w głównych rolach aktorów bez mimiki i zdolności aktorskich c.) Quo Vadis naprawdę, ale to naprawdę nie jest książką zapowiadającą Jana Pawła II. Zwierz który uważa, że Sienkiewicz w Quo Vadis błysną swoim noblowskim geniuszem filmu szczerze nie cierpi i musi powiedzieć, że jedyne co trzymało go na sali kinowej to… tak zgadliście – czujne oko nauczycielki od polskiego.
  • Quo vadis cierpi na brak inwencji. Nie jest ani melodramatem, ani filmem akcji, ani moralitetem, ani historycznym freskiem i upadku antycznego świata.
    • Autor: Wiesław Chełminiak, Zimne ognie Kawalerowicza, „Nowe Państwo” 2001, nr 36
  • Quo vadis, oglądane przez liczną widownię, zostało przez krytykę przyjęte z pewnym dystansem. (…) Zarzucano filmowi brak dynamiki; dominanta wąskich planów, która nie pozwoliła pokazać rozmachu akcji, nie wykorzystała wizualnego potencjału wspaniałych scenografii. Przyznawano jednak zgodnie, że największym atutem filmu było aktorstwo – i o ile poszczególne role były rozmaicie oceniane (na przykład Neron Michała Bajora czy święty Piotr Franciszka Pieczki), u jednych budząc zachwyt, u innych – rozczarowanie, o tyle rola Jerzego Treli była niezmiennie odbierana jako wybitna, zapadająca w pamięć, poruszająca. Wiedział o tym również reżyser filmu Jerzy Kawalerowicz, który już na planie deklarował, że właściwie mógłby zrobić film o Chilonie Chilonidesie.
    • Autor: Beata Guczalska, Trela, Wydawnictwo Marginesy, Warszawa 2015, ISBN 9788365282057, s. 234.
  • Te kobitki: w ogóle nie mogłem odróżnić jednej od drugiej! A jedna to cesarzowa Poppea. Druga to niewolnica Eunice, która się poświęca dla ukochanego Petroniusza. Migają przed oczyma, wszystkie mają takie samo spojrzenie i wszystkie jednakowo nie grają. Aktorstwo jest tutaj takie jak w prowincjonalnym teatrze z minionego stulecia, gdzie w ogóle nie istniał reżyser. Pojęcie reżysera powstało dopiero na początku XX wieku. Przedtem każdy wchodził na scenę i grał jak umiał. Tu właśnie tak jest! Moim zdaniem, bierze się to z założenia, że ten film miał być ilustracją i to taką z XIX wieku. I tu trzeba wspomnieć o jeszcze jednym, kto wie, czy nie głównym winowajcy tej przegranej – Henryku Sienkiewiczu. Los Quo vadis i poprzednich filmów utwierdza mnie w przekonaniu, że inscenizacje naszych pisarzy z XIX wieku są anachronizmem trudnym do przezwyciężenia.
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Quo_vadis_(film_2001)&oldid=566125”