Przejdź do zawartości

Przysłowia polskie/P

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Przysłowia polskie

  • Palec skaleczysz – cała ręka boli.
  • Paluszek i główka to szkolna wymówka.
  • Papier jest cierpliwy: wszystko przyjmie.
  • Pasuje jak piąte koło u wozu.
  • Pasuje jak pięść do nosa.
  • Pasuje jak garbaty do ściany.
  • Pasuje jak kwiatek do kożucha.
  • Pasuje jak wilk do pilnowania owiec.
  • Pasuje jak świni siodło.
  • Pasuje jak wół do karety.
  • Patrzy jak cielę na malowane wrota.
  • Patrzy jak sroka w gnat.
  • Październik ciepły, będzie luty strzepły.
  • Póki życia, póty nauki.
  • Póty dzban wodę nosi, póki się ucho nie urwie.
  • Pan każe – sługa musi.
  • Pańskie oko konia tuczy.
  • Pan Bóg nie rychliwy, ale sprawiedliwy.
  • Pan Bóg stworzył byka – i byk był; a chłop wziął kozika, urżnął mu u dołu i stworzył wołu.
  • Pieniądze szczęścia nie dają.
  • Pierwej rozważ, potem odważ.
  • Pierwsze koty za płoty.
  • Pierwsze pół życia żyjemy marzeniami, a drugie pół – wspomnieniami.
  • Pierwsze śliwki – robaczywki.
  • Pies ogrodnika; samemu nie zje i drugiemu nie da.
  • Pijak podobny jest do zwierza: ni do roboty, ni do pacierza.
  • Plotka wyleci wróblem, a powróci wołem.
  • Po burzy zawsze słońce przychodzi.
  • Po karnawale – czas na gorzkie żale.
  • Po każdej nocy wschodzi słońce.
  • Po świętej Agacie wyschną na słońcu gacie.
  • Pod latarnią najciemniej.
  • Podłość ludzka nie ma granic.
  • Podobni jak dzień do nocy.
  • Podróże kształcą.
  • Poeta... tylko głowa nie ta.
  • Pokorne cielę dwie matki ssie.
  • Polak, Węgier dwa bratanki – i do szabli, i do szklanki.
  • Polska cnota: każdemu otworzyć wrota.
  • Polski żołnierz w obozie – anioł, w polu – lew.
  • Porywać się z motyką na słońce.
  • Postać anielska, dusza diabelska.
  • Pośpiech jest wskazany tylko przy łapaniu pcheł.
  • Pośpiech jest złym doradcą.
  • Potrzebne jak dziura w moście.
  • Potrzebne jak zającowi dzwonek na polowaniu.
  • Po winie rozum w głowie ginie.
  • Poznać łatwo w starości, jaki kto był w młodości.
  • Poznać pana po cholewach.
  • Poznać po mowie, co kto ma w głowie.
  • Poznasz głupiego po śmiechu jego.
  • Pozory często mylą.
  • Praca nie zając, nie ucieknie.
  • Pracuj, a garb ci sam wyrośnie.
  • Prawa są równie jako pajęczyna: wróbel się przeciśnie, a na muszkę wina.
  • Prawda i cnota ginie od złota.
  • Prawda jak oliwa – zawsze na wierzch wypływa.
  • Prawda w oczy kole.
  • Prawda zawsze zwycięża.
  • Prawdziwa wiedza to znajomość przyczyn.
  • Prawdziwego przyjaciela poznaje się w biedzie.
  • Prawem i lewem.
  • Proste drzewo nie rzuca garbatego cienia.
  • Prosty czy krzywy – każdy chce być szczęśliwy.
  • „Proszę”, „przepraszam”, „dziękuję” – pomaga, a nic nie kosztuje.
  • Przed kim bramę zamkną, niech do furtki puka.
    • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 41.
  • Przed zającem żaby uciekają.
  • Przepadło jak kamień w wodę.
  • Przepisy są po to, aby je łamać.
  • Przezorny – zawsze ubezpieczony.
  • Przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli.
  • Przyjaciela szukaj blisko, wroga daleko.
  • Przyjaźń zawarta przy kieliszku wódki zwykle ma żywot krótki.
  • Przyszła koza do woza.
  • Przyszła kryska na Matyska.
  • Psa głaskaj, ale kija z ręki nie puszczaj.
    • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 397.
  • Puścił się bez wiosła na morze.
    • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 599.
  • Pycha i z nieba spycha.