Prymus

Prymus – najlepszy uczeń w klasie.

• Przyjemnie być prymusem.
  Prymus jest w klasie pierwszą osobą po profesorze. On to przynosi i odnosi wielki dziennik klasowy; on dwa razy na dzień wchodzi do kancelaryi, gdzie ma dostęp do samego inspektora; on melduje, że atrament w kałamarzu na katedrze »wysechł«, kreda przy tablicy »wypisała się«, gąbkę »ktoś świsnął…«
  Do prymusa profesor zwraca się w sprawach »delikatnej natury«, naprzykład: kto rzucił na środek klasy skórkę od pomarańczy? albo: dlaczego Baranowski przy odczytywaniu listy był obecny, a gdy został wezwany do lekcyi, oświadczono, że go niema? albo: skąd się wziął w klasie zapach dymu tytuniowego?…
  • Autor: Wiktor Gomulicki, Wspomnienia niebieskiego mundurka, rozdz. IV Prymus-lizus, Gebethner i Wolff, Warszawa 1918, s. 42.
  • Komentarz: pisownia oryginalna