Wiktor Gomulicki

Wiktor Gomulicki

Wiktor Gomulicki (1848–1919) – polski poeta, powieściopisarz, eseista, badacz historii Warszawy, kolekcjoner. Jeden z najważniejszych twórców polskiego pozytywizmu.

• I piekło i raj
  W tobie się jednoczy.
  Czemuż Bóg ci dał
  Tak szatańskie oczy?
  Czemu Bóg ci dał,
  Powiedz moja luba,
  Tygrysicy krew,
  a ciało cheruba?
  • Źródło: Czemu?

• Ktoś pierwszy musi w wiekowej rozterce
  Wyrzec szlachetne przebaczenia słowo
  I rozszalałe namiętnościę serce
  Dłonią rozwagi przycisnąć stalową.

• Kur już zapiał na świtanie,
  Słońce błyska z chmur;
  By dnia uczcić narodziny,
  Nasze pieśni, nasze czyny
  W jeden zlejmy chór.
  Czy nie bratnia krew w nas płynie?
  Czy nie znamy chrztu?…
  Podaj rękę, Rosjaninie –
  Ja tiebia liubliu!
  • Źródło: Rosjanom, którzy przyznają się do braterstwa z Polakami

• Ledwiem otworzył zżółkłe karty, słyszę:
  Ktoś do mnie mówi poprzez wieków ciszę –
  To przeszłość głosem czcigodnym pradziada
  Z myśli i czynów swoich się spowiada.
  • Źródło: Ex libris

• Od poczęcia, od kołyski,
  My, Polacy, knujem spiski. (…)
  Spiskujących krąg olbrzymi
  Splótł się nawet z umarłymi.