Puenta

Puenta, pointa – zaskakujące sformułowanie podkreślające sens wypowiedzi lub utworu literackiego umieszczone na końcu.

• Alimenta – to niespodziana rozkoszy pointa.
  • Autor: Jan Sztaudynger

• Czasami nie ma pointy w prawdzie. Jedyną rzeczą, jaką spowodujesz, to ból.
  • Źródło: serial Ally McBeal

• Jak można z puentą czekać aż na koniec wiersza?
  • Autor: Adam Wiedemann, Muza, Kraków, 1 grudnia 2006

• Masy pragną nucić szlagier,
  znów szlagieru trzeba im,
  łaknie pieśni tramwaj, magiel,
  dyskutują ile sił.
  Już na pomoc bieży prasa,
  potem parę grubszych ryb:
  czy ma sukces być, czy kasa?
  czy pointa, czy też rytm?
  • Autor: Agnieszka Osiecka, Gdzie jest szlagier

• Ona była zielona, on był dziwnie spięty, niby było przyjemnie, ale jakoś bez pointy.
  • Autor: Sławomir Kuligowski, Podaj dalej...

• – Rząd o nas pamięta...
  – To miała być puenta.
  • Autor: kabaret Czesuaf

• U impotenta cudem puenta.
  • Autor: Tadeusz Fangrat