Piotr Damiani

Opera omnia, 1743

Piotr Damiani (także Piotr Damian, wł. Pietro Damiani; 1007–1072) – włoski eremita, biskup Ostii, kardynał, święty katolicki, doktor Kościoła.

• [Cesarzowa Teofano] nie dotykała jedzenia rękoma, ale kiedy jej eunuchowie pokroili je na małe kawałki, wytwornie podnosiła je do ust małym dwuzębnym złotym widelczykiem.
  • Źródło: Institutio monialis (ok. XI w.); cyt. za: Judith Herrin, Bizancjum. Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium, przeł. Norbert Radomski, wyd. Rebis, Poznań 2020, s. 245.
  • Zobacz też: widelec, Teofano

• Kościół jest obrazem świata.
  • Źródło: Jean Hani, Symbolika świątyni chrześcijańskiej, wyd. 1962, tłum. Adam Q. Lavique
  • Zobacz też: kościół

O Piotrze Damianim

• Dlaczego wykształceni duchowni, jakimi byli Otloh i Piotr Damian, uznali za stosowne atakować z taką zajadłością bizantyjskie kobiety, które przybyły na Zachód jako panny młode co najmniej dwa pokolenia wcześniej? Poza ich wyraźną antypatią do wytwornych dam, które wolały kąpać się w czystej wodzie, mieszkać w pachnących pokojach, nosić jedwabne suknie i nie jadać palcami, przyczyną jest wzrastająca świadomość odmienności Bizancjum pod względem teologii i zwyczajów kościelnych. Zachodni teologowie przenosili swą niechęć wobec prawosławnych definicji wiary oraz praktyk na kobiety, które sprowadziły na Zachód bizantyjskie obyczaje. Atakując osobiste nawyki Teofano i Marii [Agryropulajny] dawno po ich śmierci, duchowni znaleźli nowy sposób na odrzucenie wszelkich bizantyjskich wpływów na Zachodzie.
  • Autorka: Judith Herrin, Bizancjum. Niezwykłe dziedzictwo średniowiecznego imperium, przeł. Norbert Radomski, wyd. Rebis, Poznań 2020, s. 253.
  • Zobacz też: Bizancjum, kobieta