Peter Murphy

Peter Murphy (ur. 1957) – brytyjski wokalista, najbardziej znany jako wokalista zespołu Bauhaus oraz z twórczości solowej.

Gdy nagraliśmy Bela Lugosi’s Dead, byłem bardzo podekscytowany, wiedziałem, że to coś wyjątkowego. Obdzwoniłem wszystkie ważne wytwórnie płytowe w Londynie, największe, jakie spisałem sobie z książki telefonicznej, poumawiałem się na spotkania, pojechałem pociągiem do Londynu, z 12-calowym acetatem, odręcznie zrobioną wersją płyty. I prezentowałem ten utwór wszystkim ważnym facetom z największych wytwórni, a byłem w EMI, w RCA, w wytwórni Decca i w wielu podobnych. I ci wszyscy ważni ludzie powiedzieli mi właściwie to samo. „Tak, tak, to jest taki rodzaj muzyki, której słucham sobie w domu. Ale to się nie sprzeda. Dziękujemy, do widzenia.” I już. Nie bardzo wiem, jak zdobyliśmy namiary na człowieka o imieniu Peter. On, we wschodniej dzielnicy Londynu miał taką maleńką wytwórnię o nazwie Small Wonder. Od razu powiedział: „wydaję”. Wytłoczył płytę, nie wiem, w nakładzie 500 czy 1000 egzemplarzy i sprzedawał ją w swoim malutkim sklepiku. Tak się zaczęło. Od jednego utworu wydanego przez Small Wonder Records.
- Opis: z wywiadu dla Radiowej Trójki – 21 lutego 2008.
- Źródło: Piotr Kaczkowski, Rozmowy trzecie , Kraków: FotoJana, 2008, ISBN 978-83-927818-0-6, s. 358.

Jest taka baśń dla dzieci o słoniu Dumbo. (…) Dołącza do zespołu cyrkowego. Jego występ polega na skakaniu z bardzo wysoka przez ogień – na poduszkę czy do wody. Jest przerażony. Duszek mówi mu, że może latać (…). Daje mu piórko do utrzymania podczas lotu. Dumbo skacze, ale upuszcza piórko, które, jak sądzi, ma magiczną moc. W rzeczywistości piórko działa jak placebo. Dumbo potrafi sam latać, chociaż o tym nie wie. Ma wybór: może lecieć dalej bez piórka lub wpaść w ogień. Opowiadam ci o tym dlatego, że przez te lata Bauhaus był dla mnie takim piórkiem. Teraz już go nie potrzebuję. Przez moje usta przemawia Dumbo.
- Opis: z wywiadu dla Radiowej Trójki – 17 maja 2000.
- Źródło: Piotr Kaczkowski, 42 rozmowy, Prószyński i S-ka, Warszawa 2004, ISBN 83-7337-709-3, s. 194.