Percy Bysshe Shelley

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Percy Bysshe Shelley (1819)

Percy Bysshe Shelley (1792–1822) – angielski poeta.

  • Codzienne obowiązki stają się piękne dzięki miłości.
  • I został człowiek wolny od pęt władzy,
    Od nierówności klas, ras i narodów,
    Zbyty już trwogi, poddaństwa, poniżeń,
    Sam sobie panem, mądrym, sprawiedliwym,
    Po prostu – człowiek.
    • Źródło: Percy Bysshe Shelley, Prometeusz wyzwolony, przeł. Leszek Elektorowcz, Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1982, s. 137.
  • O, jakże chciałbym być Antychrystem (…).
    • Oh, how I wish I were the Antichrist (…). (ang.)
    • Źródło: list do Thomasa Jeffersona Hogga, 3 stycznia 1811, cyt. za: Teddi Chichester Bonca, Shelley’s Mirrors of Love. Narcissism, Sacrifice, and Sorority, SUNY Press, 1999, s. 18.
  • Poeci są nieuznanymi prawodawcami świata.
    • Źródło: Percy Bysshe Shelley, Obrona poezji, przeł. Jan Świerzowicz, Oborniki: nakładem tłumacza, 1939, s. 44.
  • Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
    • Źródło: Justyna Ziarkowska, W gorączce. Krytyka literacka Maurycego Mochnackiego i Mariana José de Larra, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2004, s. 128.
  • Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.
  • Spójrz na me dzieło, o Potężny, i rozpaczaj.
    … wokół szczątków
    Tego kolosalnego wraku pustynia się roztacza,
    Naga, dzika i płaska, bez końca ni początku.