Percy Bysshe Shelley

Percy Bysshe Shelley

Percy Bysshe Shelley (1792–1822) – angielski poeta.

• Codzienne obowiązki stają się piękne dzięki miłości.

• O, jakże chciałbym być Antychrystem (…).
  • Oh, how I wish I were the Antichrist (…). (ang.)
  • Źródło: list do Thomasa Jeffersona Hogga, 3 stycznia 1811, cyt. za: Teddi Chichester Bonca, Shelley’s Mirrors of Love. Narcissism, Sacrifice, and Sorority, SUNY Press, 1999, s. 18.

• Poezja zachowuje od zniszczenia tchnienie boskości w człowieku.
  • Źródło: Justyna Ziarkowska, W gorączce. Krytyka literacka Maurycego Mochnackiego i Mariana José de Larra, Dolnośląskie Wydawnictwo Edukacyjne, 2004, s. 128.

• Przyjaźń, drogi balsam… Uśmiech pośród zachmurzonych twarzy; umiłowany promień słońca; uścisk w samotności; schronienie w trudnościach; radość w smutku.

• Spójrz na me dzieło, o Potężny, i rozpaczaj.
  … wokół szczątków
  Tego kolosalnego wraku pustynia się roztacza,
  Naga, dzika i płaska, bez końca ni początku.
  • Źródło: Ozymandias
  • Zobacz też: poezja, człowiek