Oswald Balzer

Oswald Balzer (1858-1933) – polski historyk ustroju i prawa polskiego.

• Nie była Polska Chrystusem narodów, ale nie była też naczyniem szczególnej nieprawości, wstecznictwa czy upadku; i tak samo jej ustrój z trzech ostatnich stuleci o ile ani nie był rzeczą doskonałą, ani formacją wynoszącą się szczególnie poza ustroje tamtoczesnych państw, o tyle znowuż nie opierał się na zasadach, w których na tle stosunków współczesnych można by się dopatrzyć znamion jakiejś osobliwej niedoskonałości, jakiejś znacznej niższości wobec tamtych ustrojów. Był - na ogół - przeciętnym ustrojem ówczesnego państwa zachodnioeuropejskiego.
  • Źródło: Z zagadnień ustrojowych Polski, Lwów 1917, s. 69-70.

O Oswaldzie Balzerze

• Jednym z najbardziej charakterystycznych wątków w twórczości Balzera była idea swoistej jedności ziem polskich w całym okresie piastowskim. Sięgając do genezy państwa polskiego, historyk odwoływał się do tzw. teorii rodowej, zgodnie z którą pierwotny kształt polityczny Polski miał być rodzajem federacji rodów, z których silniejsze dały początek stanowi szlacheckiemu, natomiast słabsze - chłopstwu.
  • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 168..

• Politycznie postawa Balzera ulegała pewnym wahaniom. W okresie studiów na Uniwersytecie Jagiellońskim pozostawał nie tylko pod naukowym, ale i politycznym wpływem Michała Bobrzyńskiego (…). W latach późniejszych był sympatykiem narodowej demokracji, lecz więzy te osłabły z chwilą, gdy na początku nowego stulecia wśród narodowych demokratów zaczęły brać górę tendencje ugodowe. Ponownie zbliżył się do obozu narodowo-demokratycznego dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości.
  • Autor: Andrzej Wierzbicki, Poczet historyków polskich. Historiografia polska doby podzaborowej, Poznań 2014, s. 166.