Netta

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Netta (2018)

Netta (właśc. Neta Barzilaj, hebr. נטע ברזילי; ur. 1993) – izraelska piosenkarka i gitarzystka, zwyciężczyni 63. Konkursu Piosenki Eurowizji.

O Ricky Lake[edytuj]

  • Kawałek jest odbiciem naszych czasów. Żyjemy w erze krótkich wypowiedzi, krótkich filmików oraz krótkich związków. Nie mamy, jako społeczeństwo, cierpliwości do długich form. Konsumpcjonizm zalewa nas z każdej strony. Pragniemy więcej, chociaż tak naprawdę niczego nam nie brakuje. Podglądamy na Instagramie Kim Kardashian, która chwali się drogimi ubraniami i też chcemy tak żyć. Bardzo mi zależało, by kawałek szybko się kończył. To zostawiło w moich fanach pewien niedosyt.
  • Brzmienie tej piosenki jest przesadzone, jest w nim wszystkiego za dużo. Nie wyobrażałam sobie innego teledysku do Ricky Lake. Jednak nie uważam, by był wyjątkowo kiczowaty. Jeżeli ktoś tak twierdzi, to oznacza, że nasze czasy też są kiczowate. Próbujemy być kimś, kim nie jesteśmy. Za wszelką cenę podążamy za blichtrem. Decydujemy się na modne diety, próbujemy mieć płaski brzuch, drogie ubrania. A mimo wszystko nie czujemy się spełnieni. Upodabniamy się do celebrytów i szybko popadamy w depresję, ponieważ nie możemy sobie pozwolić na luksusowy samochód. Nie potrafimy się ze sobą komunikować w codziennym życiu, ponieważ nasz wizerunek w mediach społecznościowych skrajnie różni się od tego, kim naprawdę jesteśmy.
  • Kiedy byłam w Los Angeles, spotkałam najwięcej nieszczęśliwych ludzi w swoim życiu. Mieli wszystko – piękne wille, pieniądze, a jednak wciąż opowiadali o antydepresantach, które pomagają im zmierzyć się z codziennością. To trudny temat. Nie zgadzam się na życie, które jest jak zakupy w supermarkecie. Nawet związki traktujemy jak produkty w sklepowej alejce. Nie chcemy tych chipsów, ponieważ ich opakowanie nie jest atrakcyjne. Przeklikując kolejne profile na Tinderze, zachowujemy się, jakbyśmy robili zakupy i zapominamy, że po drugiej stronie znajduje się żywa osoba.
    • Opis: zapytana, dlaczego w klipie pojawia się tak wiele nawiązań do amerykańskiej popkultury.
    • Źródło: Bartosz Sąder, Nie jestem Izraelem, jestem Netta, Onet.pl, 27 lutego 2020.
  • Takie jest (…) przesłanie piosenki Ricky Lake – banalne. Każdy z nas wie, jak stać się pewnym siebie, ale wolimy podglądać innych.
  • Ricky Lake jest o ludziach, którzy chcą być kimś innym. Żyjemy w świecie zdominowanym przez social media. Dziewczyny marzą, żeby mieć tyłek jak Kim Kardashian, brzuch jak Beyonce. Na Instagramie wszystko wygląda perfekcyjnie, więc tak też chcielibyśmy widzieć siebie. I z tego powodu stajemy się nieszczęśliwi, to wpędza nas w kompleksy.
  • Tęczowa flaga jest dla mnie wszystkim – ci ludzie są dla mnie wszystkim. Większość osób z mojego teamu jest częścią tęczy. Wierzę, że jestem osobą heteroseksualną z kolorowym sercem. Kiedy występowałam na paradzie równości w Bułgarii, nie mogłam uwierzyć, z jakim cierpieniem zmagają się osoby biorące w niej udział. Tęczowy przemarsz patrolowały setki policjantów, a przecznicę dalej odbywała się kontrmanifestacja, która atakowała społeczność LGBT+ nienawistnymi hasłami. Przeciwnicy rzucali kamieniami i życzyli śmierci innym. To było naprawdę straszne doświadczenie, po którym długo nie mogłam dojść do siebie.

O Konkursie Piosenki Eurowizji[edytuj]

  • Piosenki na tym festiwalu są jak cukier. Sprawiają, że czujesz się szczęśliwy, ale nie wiesz dlaczego. Zanim trafiłam do tego konkursu, nie byłam jego fanką. Początkowe nastawienie, gdy szłam do talent show było takie, że zagram tam jeden, dwa utwory, wywalą mnie i zacznę działać na własną rękę. Muszę płacić rachunki, więc muszę wziąć w tym udział. Takie było podejście do tematu. Myślałam że telewizja jest wcielonym złem, ale w gruncie rzeczy poznałam tam wielu wartościowych ludzi, którzy pomogli przebić się mojej muzyce do szerszej publiczności. Bo to była moja muzyka. Sama ją wymyśliłam, sama robiłam scratche przed jurorami. Kontrolowałam ten statek do samego finału. Być może dlatego, że byłam w tym wszystkim autentyczna – wygrałam.
  • To było coś ekstremalnego. Dobre rzeczy były bardzo dobre, zaś złe bardzo złe. To było trochę przytłaczające. Byłam bardzo dumna z tego, ze udało mi się sprowadzić Eurowizję do Izraela. Miałam możliwość pokazania światu jacy niesamowici są ludzie tutaj. Ale były też złe strony. Byłam ogromnie zestresowana tym, jak będzie postrzegać nas świat. Jak będą postrzegać Izraelczyków jako ludzi. Mówię oczywiście o konflikcie na Bliskim Wschodzie. Jako zwyciężczyni musiałam też udowodnić, że po tym wszystkim będę nadal w stanie tworzyć. Jest coś takiego jak klątwa Eurowizji. Mówi się, że po zwycięstwie, artysta nie ma szans na międzynarodową karierę. Fani Eurowizji zazwyczaj kojarzą artystów tylko z jedną piosenką. Ja postrzegam Eurowizję jako wielki muzyczny festiwal. Uwielbiam wielu artystów, których tam poznałam.
    • Źródło: Karol Piotrowicz, [allaboutmusic.pl/wywiad-z-netta/ „Mam nadzieję, że ludzie w końcu zapomną o mojej wygranej i docenią mnie za moją muzykę.” Wywiad z Nettą|All About Music], All About Music, 11 czerwca 2020.
    • Zobacz też: Konkurs Piosenki Eurowizji
  • Nasze kraje łączy naprawdę mroczna przeszłość. Na terenie Polski rozegrała się bardzo ważna część żydowskiej historii, o której nigdy nie możemy zapomnieć. Naszym obowiązkiem jest ciągle podnosić ten temat, by młodsze pokolenia nie wyparły go ze świadomości, żeby tamte tragiczne wydarzenia się nie powtórzyły. Musimy pamiętać, by nigdy więcej do tego nie doszło. Dlatego cieszę się, że teraz, jako dorosła kobieta, mogłam tutaj wrócić i zwiedzić Warszawę w pełni świadoma przeszłości.
  • W życiu nie zrobiłabym sobie tej krzywdy raz jeszcze. Nienawidzę rywalizacji. Biorąc udział w izraelskich preselekcjach, nie myślałam, że je wygram. Potem pojechałam na konkurs z myślą, że jadę pokazać swoją muzykę całej Europie. W pewnym momencie dowiedziałam się, że jestem jedną z faworytek. Wtedy udzieliła mi się atmosfera rywalizacji. Nie mogłam spać, nie myślałam o niczym innym, a wygrana stała się moim jedynym celem. Kompletnie zapomniałam o muzyce. Uważam, że Eurowizja niszczy muzyków. Może formuła powinna być nieco zmieniona i zamiast nastawiać uczestników przeciwko sobie, powinna ich łączyć w duety? Po konkursie długo myślałam o tym, że zamiast podejść do Eleni, która reprezentowała Cypr, i zaproponować jej współpracę, to ciągle widziałam w niej rywalkę. Wyjątkowym aspektem Eurowizji jest możliwość poznania tak wielu wspaniałych artystów i zabawy do bardzo popowej muzyki. Za to pokochałam ten konkurs, ale walka o pierwsze miejsce na jakiś czas mnie zaślepiła.