Przejdź do zawartości

Michaił Bułhakow

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Michaił Bułhakow (1891–1940) – pisarz rosyjski.

Michaił Bułhakow (1928)

Biała gwardia

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Biała gwardia.
  • Wszystko przeminie. Cierpienia, męki, krew, głód i mór. Sczeźnie miecz, ale gwiazdy pozostaną także i wtedy, kiedy nawet cień naszych ciał i sprawnie pozostanie już na ziemi. Nie ma człowieka który by tego nie wiedział.

Mistrz i Małgorzata

[edytuj]
 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Mistrz i Małgorzata.
  • Behemot ukroił sobie kawałek ananasa, posolił go, popieprzył, zjadł, a potem tak brawurowo chlupnął drugą setkę spirytusu, że wszyscy zaczęli mu bić brawo…
    • Źródło: rozdział 24
  • Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy jego plugawy język!
    • Кто сказал тебе, что нет на свете настоящей, верной, вечной любви? Да отрежут лгуну его гнусный язык! (ros.)
    • Źródło: rozdział 19
  • – Niech mnie diabli porwą!
    – Niech diabli porwą? To się da zrobić…
    • – Черти б меня взяли!
      – Черти чтоб взяли? А что ж, это можно!
      (ros.)
    • Źródło: rozdział 17
  • Tak, człowiek jest śmiertelny, ale to jeszcze pół biedy. Najgorsze, że to, iż jest śmiertelny, okazuje się niespodziewanie, w tym właśnie sęk!
  • Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha.
    • Źródło: rozdział 32
  • – To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata. (…)
    – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.
    • – Это водка? – слабо спросила Маргарита. (…)
      – Помилуйте, королева, – прохрипел он, – разве я позволил бы себе налить даме водки? Это чистый спирт!
      (ros.)
    • Opis: Małgorzata i Behemot.
    • Źródło: rozdział 24

Inne

[edytuj]
  • (Proszę) o wydanie mi rozkazu opuszczenia granic ZSRR w trybie natychmiastowym w towarzystwie żony (…). Proszę, by Rząd Radziecki podjął wobec mnie takie kroki, jakie sam uzna za stosowne, byleby podjął jakiekolwiek, gdyż dla mnie, autora 5 sztuk, dramaturga o nazwisku znanym zarówno w ZSRR, jak i poza jego granicami, perspektywa na dziś jest jedna – nędza, bezdomność, śmierć.
    • Źródło: list do rządu ZSRR, za: Beata Kęczkowska, Mistrz i Małgorzata, Michaił Bułhakow (audiobook z serii Mistrzowie Słowa, Biblioteka Gazety Wyborczej), Warszawa 2012, s. 28
  • Przyczyną mojej choroby jest wieloletnie zaszczucie, a następnie milczenie.
    • Opis: diagnoza stawiana przez Bułhakowa w 1931, na dziewięć lat przed śmiercią.
    • Źródło: Beata Kęczkowska, Mistrz i Małgorzata, op. cit., s. 29
  • Świadom niemożności wydawania oraz wystawiania moich utworów w Związku Radzieckim zwracam się z prośbą o pomoc w spowodowaniu wygnania mnie przez Rząd ZSRR poza jego granice wraz z żoną.
    • Źródło: list do Stalina, za: Beata Kęczkowska, Mistrz i Małgorzata, op. cit., s. 28

O Michaile Bułhakowie

[edytuj]
  • Bułhakowowi wystarczyło jedynie umrzeć, by padły słowa, jakich nigdy nie wypowiedziano oficjalnie za jego życia.