Mezopotamia

Mezopotamia (gr.: Μεσοποταμία Mesopotamia – Międzyrzecze) – starożytna kraina na Bliskim Wschodzie leżąca w dorzeczu rzek Tygrys i Eufrat.

• Przekonanie Babilończyków o tajemniczym związku pomiędzy wszystkim, co ziemskie i nieziemskie, tak typowe dla postaw magiczno-religijnych, nie ograniczyło się do Mezopotamii, lecz wywarło silny wpływ na inne kultury. Stanowiło zapewne punkt wyjścia do nowych, zupełnie innych rozstrzygnięć. W każdym razie w religii ludów Mezopotamii tkwią zalążki późniejszych, znanych nam wierzeń I wyobrażeń o tamtym świecie. Najważniejszą z tych idei jest trójpiętrowy model wszechświata, z której wyrosło później przekonanie, że piekło znajduje się gdzieś w dole, niebo w górze, człowiek zaś usytuowany został pomiędzy nimi. Model ten „obowiązuje”, można by rzec, po dzień dzisiejszy.
  • Autor: Andrzej Tokarczyk, Tamten świat, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1986, ISBN 8320319242, s. 50.
  • Zobacz też: Babilon

• [W religii mezopotamskiej] wizerunek zajmował główne miejsce nie tylko w obrzędach na cześć bóstw, lecz także w praktykach religijnych poszczególnych osób, o czym świadczy szerokie rozpowszechnienie tanich kopii takich obrazów. W zasadzie uznawano obecność bóstwa w jego wizerunku, jeżeli przedstawiał on pewne charakterystyczne rysy i przedmioty oraz jeśli odpowiednio się z nim obchodzono.
  • Autor: A.L. Oppenheim, Ancient Mesopotamia – Portrait of a Dead Civilization, Chicago 1964, s. 184.