Mariusz Parlicki

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Mariusz Parlicki (ur. 1974) – polski poeta, prozaik, satyryk, krytyk literacki i eseista.

  • Mam wszystko czego mogę chcieć,
    i nawet dyplom mam na ścianie,
    i kilka listów, dużo zdjęć,
    i uschłą różę, i wspomnienie (...),
    kilka koszulek, parę gaci,
    co miesiąc firma pensje płaci.
    Życie me piękne jest i miłe,
    aż nie dostanę kopa w tyłek.
    • Źródło: Życiorys własny
  • O księżycu.
    Znudziły go ciągłe
    miłosne wyznania,
    więc wypiął swą pełnię
    i błyszczał do rana.
  • usta kobiety
    całują pomarańczą
    mówią cytryną
    • Źródło: Mariusz Parlicki, Podszepty chwili, Haiku, Kraków 1997
  • Pewna dziewczyna na Kopcu Kraka
    mówi, że w ciąży jest do chłopaka.
    A on jej tak:
    - jak syn, to Krak,
    a jak córka, to niech będzie Pokraka.
    • Źródło: Limeryk przy nadziei
  • Na widok "Damy z gronostajem"
    pewnemu panu zawsze staje
    włos dęba, a oczy w słup stają,
    więc w muzeum sprzątaczki gadają,
    że ten Pan się na sztuce wyznaje.
  • Diogenes szukał człowieka
    wśród tłocznych ulic Aten,
    w słoneczny dzień, z lampą w dłoni.
    Dzisiaj, po wielu wiekach
    wszczęto poważną debatę
    o jego prawdach i o nim.
    Filozofowie poddali
    utarty sąd pod krytykę:
    - Diogenes był krótkowidzem
    bardziej...
    niżeli cynikiem.
  • Wszystko, co skrzętnie skrywał w swym brzuszku,
    teraz leżało na jego łóżku.
    • Źródło: Mariusz Parlicki, O rozprutym