Maria Paszyńska
Maria Paszyńska (ur. 1985) – polska pisarka, felietonistka, varsavianistka, prawniczka i orientalistka.
Warszawski niebotyk[edytuj]
- Kobiety kochane, uwielbiane, otaczane ciepłem i uczuciem rozkwitają. Zarzucone trudnościami, przekonane, że unieszczęśliwiają swego ukochanego, gasną i bledną.
- Źródło: rozdział 14
- Zobacz też: kobieta
- Kocha się raz i ja swoją miłość już przeżyłem. Te trzy lata, które dziś wydają mi się snem, były najpiękniejszym okresem mojego życia. Kochałem i wiem, że i ona mnie kochała. Wiem to na pewno.
- Źródło: rozdział 9
- Miłość nie jest samą słodyczą. Właściwie sprawia więcej bólu niż radości.
- Miłość to nie jest kaprys, to sztuka do uprawiania na całe życie.
- Postać: Wojtek
- Źródło: rozdział 8
- Zobacz też: miłość
- Miłość z całym jej urokiem, magią, wdziękiem, wreszcie z całym cierpieniem, które jest jej nieodłącznym elementem, to najpiękniejsza rzecz, jakiej możemy jako ludzie doświadczyć. Nic piękniejszego nie możemy przeżyć. Musisz za tę miłość dziękować. Dzięki niej z jednej strony tu, na ziemi, doświadczyłeś nieba, a z drugiej bólu człowieczeństwa.
- Postać: Berek
- Źródło: rozdział 22
- Moje własne życie jest zbyt skomplikowane, żebym miał czas zajmować się tym, kto się z kim spotyka, kto kogo z kim zdradza, kto co zrobił, a kto czego nie zrobił.
- Źródło: rozdział 10
- Starzy ludzie często podkreślają, że miłość w małżeństwie przychodzi z czasem. Przywiązanie, doświadczenie, wspólne sprawy, spędzone chwile, dzieci... To wszystko naprawdę łączy.
- Postać: Berek
- Źródło: rozdział 16
- Z małżeństwem jest tak jak z każdym innym organizmem. Po pierwsze, trzeba o nie dbać. Po drugie, choć w zasadzie powinienem wymienić to jako pierwsze, należy dokonać odpowiedniego wyboru, jeśli idzie o każdy organ towarzyszący, który ma pozostać niezmienny; w naszym przypadku mowa o żonie, rzecz jasna.
- Źródło: rozdział 8
- Zobacz też: małżeństwo
- Życie jest niesprawiedliwe. Jedni dostają wszystko, inni nie dostają nic. Ci, którzy pragną, nie otrzymują, a ci którzy otrzymują, nie pragną. Głupcy święcą triumfy, a ci, którzy dążą ku mądrości, ponoszą tak straszne klęski. Kochający brzydotę są panami tego świata, podczas gdy ci, co miłują piękno, są ledwie dostrzegalni w oceanie motłochu.
- Źródło: rozdział 21