Luty

Luty – drugi miesiąc w roku wg używanego w Polsce kalendarza gregoriańskiego, ma 28, a w latach przestępnych 29 dni.

Przysłowia o lutym

• Czasem luty ostro kuty, czasem w luty same pluty.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Drukarnia Emila Skiwskiego, Warszawa 1894, s. 268.

• Czasem luty się zlituje, że człek prawie wiosnę czuje;
  Ale czasem tak się zżyma, że człek prawie nie wytrzyma.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Drugiego lutego niedźwiedź budę rozwala, albo ją naprawia.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Gdy ciepło w lutym, zimno w marcu bywa,

Długo trwa zima, to jest niewątpliwa.

• Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Gdy luty z burzami, prędko wiosna przed nami.
  • Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Przysłowia polskie i obce, wyd. Świat Książki, Warszawa 2003, s. 205

• Gdy luty z ciepłem chodzi, to marzec wychłodzi.
  • Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Przysłowia polskie i obce, op. cit., s. 204

• Gdy mróz w lutym ostro trzyma, tedy jest niedługa zima.

• Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.
• Wariant: Gdy mróz w lutym ostro trzyma, tedy już niedługo zima.
• Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), Wydawnictwo naukowe PWN, Warszawa 2009, ISBN 9788301158965, s. 520.

• Gdy na początku lutego słońce świeci, wiosna tak szybko nie przyleci.

• Idzie luty, okuj buty.

• Idzie luty, szykuj (ciepłe) buty.

• Jeśli ci jeszcze nie dokuczył luty,
  To pal dobrze w kominie i miej kożuch suty.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Jeśli luty śnieżny, mroźny, spodziewaj się wczesnej wiosny.

• Jeśli w lutym rosa pada, nowe przymrozki zapowiada.
  • Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Przysłowia polskie i obce, op. cit., s. 205

• Kiedy kot w lutym na słonku się grzeje, musi w marcu zajść na przypiecek.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 687.

• Kiedy luty, obuj buty.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Kiedy luty nie wymrozi, to maj śniegiem nam pogrozi.
  • Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Przysłowia polskie i obce, op. cit., s. 205

• Kiedy luty puści, to marzec wypiecze.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Kiedy luty schodzi, człek po wodzie brodzi.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Luty czasem się zlituje, że się i wół z kolei już napije.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.
  • Wariant: Czasem luty tak się rozklei, że się wół napije z kolei.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 687.

• Luty, gdy wiatrów i mrozów nie daje, sprowadzi rok słotny i nieurodzaje.
  • Źródło: Danuta Masłowska, Włodzimierz Masłowski, Przysłowia polskie i obce, op. cit., s. 205

• Lutek bywa różnie zmienny: pół zimowy, pół wiosenny.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 687.

• Luty – napije się wół pluty.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Luty stały – latem upały.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 687.

• Luty wygania czasem kowalów z huty.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• Na stycznie i lute trzeba mieć konie kute.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 702.

• Spyta cię luty: maszli buty?
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 268.

• W lutym gdy zagrzmi od wschodniego boku,
  Burze i wiatry walne są w tym roku.
  • Źródło: Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, op. cit., s. 269.

• W lutym wody wiele – w lecie głodne nawet ciele.
  • Źródło: Przysłowia są… na wszystko, Dobrosława Świerczyńska (oprac.), op. cit., s. 520.

Inne

• Luty jestem!
  Jak to luty,
  mam płaszcz gruby,
  ciepłe buty,
  lodowe włosy,
  lodowate uszy.
  • Autor: Teresa Ferenc, fragment wiersza Luty
  • Źródło: Teresa Ferenc, Najbliższa Ojczyzna, wyd. Krajowa Agencja Wydawnicza, Gdańsk 1982, s. 14.

• W lutym życie stało w miejscu.
  Ptakom nie chciało się latać, a dusza
  obijała się o kształt świata jak łódka
  o pomost do którego ją przycumowano.
  • Autor: Tomas Tranströmer
  • Źródło: wiersz Twarzą w twarz, tłum. Katarzyna Tubylewicz

Zobacz też

• Tadeusz Luty