Krzysztof Szmagier
Wygląd
Krzysztof Szmagier (1935–2011) – polski reżyser.
Cykl Porucznik Borewicz
[edytuj] Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Porucznik Borewicz.
- Borewicz podniósł głowę znad książki.
– Niech pan posłucha. – Zaśmiał się znowu. – Szczęście żonatego mężczyzny zależy od liczby kobiet, których nie poślubił.
Znowu wybuchnął śmiechem. Zubek z dezaprobatą pokręcił głową.
– Współczuję pańskiej przyszłej żonie.- Źródło: t. 2, Wisior
- Zobacz też: kobieta, małżeństwo, mężczyzna
- Za uczciwość kiepsko płacą (…).
- Postać: Borewicz jako Tomasz Kozicki
- Źródło: t. 1, Major opóźnia akcję
- Zobacz też: uczciwość
Wypowiedzi
[edytuj]- Powiem tyle, że chłopcy z ulicznych patroli z uśmiechem salutowali spotykanemu Cieślakowi.
- Źródło: 07 znów się zgłasza, z Krzysztofem Szmagierem rozmawia Krzysztof Lubczyński, „Trybuna”, 23 maja 2009.
- Zobacz też: 07 zgłoś się, Bronisław Cieślak
- Przez ostatnie pięć miesięcy wszyscy dziennikarze dopytywali się mnie o jakieś sensacyjne informacje z planu, a ich było jak na lekarstwo. Wreszcie pojawił się prawdziwy pożar. „Super Express” bardzo ładnie to skomentował twierdząc, że byliśmy „lepsi od Nerona”. Pożar na planie robi się w ten sposób, że w każdej dekoracji, bo ta, która spłonęła była jedną z dekoracji wykorzystywanych w filmie, umieszcza się system rurek, w których płynie gaz. Pozwala to kontrolować wysokość płomienia oraz czas trwania „pożaru”. Nie można zapalić prawdziwej dekoracji, ponieważ jak wiadomo każde ujęcie powtarza się parokrotnie, a do tego potrzebne są dekoracje. To wszystko wydarzyło się pod wieczór, podczas kręcenia ostatniego ujęcia. Prawdopodobnie niespodziewanie zmienił się kierunek wiatru i nagle wszystko zaczęło się palić w błyskawicznym tempie. Nie było w tym nic dziwnego, ponieważ dekoracja składała się z drewnianych i tekturowych elementów ustawionych na konstrukcji ze stalowych rurek. Natychmiast zjawiło się kilka wozów strażackich, był nawet jeden generał.
- Opis: o realizacji filmu Quo vadis.
- Źródło: Wywiad, 2000