Kazimierz Obuchowski

Kazimierz Obuchowski (1931–2014) – polski psycholog, specjalizujący się w psychologii klinicznej oraz psychologii osobowości

• Być może istnieje nawet możliwość wyzwolenia całkowicie nowych funkcji operacyjnych czy poznawczych mózgu u człowieka, które nigdy dotychczas nie wytworzyły się jeszcze w sposób naturalny. Mózg jest przecież układem nadmiarowym, co wykazała dobitnie chociażby historia człowieka (porównajmy praczłowieka z człowiekiem współczesnym). Możliwe więc, że kiedyś będziemy mieli więcej fantazji i zaczniemy przekształcać także człowieka, bo do tej pory przekształcaliśmy rzeczywistość.
  • Źródło: rozmowa z Jackiem Syskim, Czuwanie rozumu, Wyd. Czytelnik, Warszawa 1979, s. 143.
  • Zobacz też: człowiek, mózg, transhumanizm

• Cywilizację można rozpatrywać jako rodzaj narzędzia, jakim posługuje się ludzkość, realizując wymagania swojej kultury. Każde narzędzie, tak jak nóż lub idea, może być skierowane przeciwko każdemu, nawet gdy długo i dobrze mu służyło. Nie ma takiego instrumentu który jest „dobry” zawsze, zwłaszcza gdy to „dobro” zaczyna być utożsamiane z samym narzędziem. Nożem można zabić i uratować życie. Idee miłości człowieka i wierności cnotom już zbyt wiele razy uzasadniały okrucieństwo, mord i zdradę, aby mieć co do tego wątpliwości. Nawet najwspanialsze pragnienia, które inspirowały ludzi do potężnych i barwnych dokonań były zgubne, gdy stawały się celem samym dla siebie.
  • Źródło: Przez galaktykę potrzeb – Psychologia dążeń ludzkich, Zysk i S-ka, Poznań 1995, ISBN 8386530928, s. 51.
  • Zobacz też: cywilizacja

• Ewolucja jest ślepa niczym bogini sprawiedliwości. Bardziej ceni sobie okoliczności przetrwania i ekspansji genów oraz szczęśliwy traf mutacji niż osiągnięcia jednostki. Ludzkość przeciwstawiła się tym jej preferencjom, ludzie nabrali świadomości siebie i teraz nie mamy już wyboru. Tylko od jednostki zależy jej klasa i przed nikim nie da się usprawiedliwić omyłki zaniechania bycia tym, kim można być.
  • Źródło: Przez galaktykę potrzeb – Psychologia dążeń ludzkich, Zysk i S-ka, Poznań 1995, ISBN 8386530928, s. 316.
  • Zobacz też: ewolucja, ludzkość

• Niepowodzenia, a w ich wyniku frustracje, powodują poczucie niemocy, obniżają poczucie własnej wartości. Nasilenie niepowodzeń prowadzi zaś do powstania kryzysu egzystencjalnego. Wiąże się ono często z utratą sensu życia, świata wartości. Sens życia to wytyczenie jasnego, praktycznego i możliwego do zaaprobowania kierunku działania na przyszłość, a bez zaspokojenia tej potrzeby człowiek nie może funkcjonować normalnie

• Szczególną rolę, do niedawna nie docenianą, odgrywają fizyczne bodźce świata zewnętrznego, takie jak ciśnienie, światło, dźwięk i dotyk. Człowiek znajduje się bardzo rzadko w warunkach tak zwanej deprywacji sensorycznej (wyeliminowanie wpływu bodźców na narządy zmysłów – receptory) i dlatego nie zdaje sobie sprawy z tego, jak istotnym warunkiem pracy jego mózgu jest odpowiednie „obciążenie” mózgu bodźcami zmysłowymi utrzymujące tę nadmiernie złożoną strukturę funkcjonalną w stanie równowagi.
  • Źródło: Przez galaktykę potrzeb – Psychologia dążeń ludzkich, Zysk i S-ka, Poznań 1995, ISBN 8386530928, s. 107–108.
  • Zobacz też: mózg