Kakofonia

Kakofonia – przeciwieństwo eufonii, zespół dźwięków niezestrojonych, nieharmonicznych. Odmianami kakofonii są rozziew (inaczej hiatus) oraz tautacyzm.

• Chrzęst szczęk pstrych krów wprządł w słuch
  Szept: „Trwasz wśród warstw łgarstw? Tchórz!
  Stwórz wpierw z przerw werw, w chwil skruch
  Strzęp chwalb – nerw ścierw czymś strwóż!”
  • Autor: Stanisław Barańczak, cykl Mankamęty
  • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych.

• Powołał go Pan
  na słup
  na słupie miał dom
  i grób
  A ludzie chłopaka na szafot przywiedli
  Unieśli mu głowę w muskularnej pętli.
  • Autor: Stanisław Grochowiak, Święty Szymon Słupnik
  • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych ze zmianą rytmu w ostatnim z przytoczonych wersów.

• Zdawało się, że w zwierza krtani
  Wrzeciądz rdzą zżartych z zgrzytem skrzypły osie.
  Podobnie trze, zgrzytając w szparze,
  Piła wisząca, której kamieniarze
  Używają żeleźca do żłobienia w ciosie.
  • Autor: Jan Lemański, Morze i osioł
  • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych.