Przejdź do zawartości

Kakofonia

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Wikisłownik
Wikisłownik
Zobacz też hasło kakofoniaWikisłowniku

Kakofonia – przeciwieństwo eufonii, zespół dźwięków niezestrojonych, nieharmonicznych. Odmianami kakofonii są rozziew (inaczej hiatus) oraz tautacyzm.

  • Chrzęst szczęk pstrych krów wprządł w słuch
    Szept: „Trwasz wśród warstw łgarstw? Tchórz!
    Stwórz wpierw z przerw werw, w chwil skruch
    Strzęp chwalb – nerw ścierw czymś strwóż!”
    • Autor: Stanisław Barańczak, cykl Mankamęty
    • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych.
  • Powołał go Pan
    na słup
    na słupie miał dom
    i grób
    A ludzie chłopaka na szafot przywiedli
    Unieśli mu głowę w muskularnej pętli.
    • Autor: Stanisław Grochowiak, Święty Szymon Słupnik
    • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych ze zmianą rytmu w ostatnim z przytoczonych wersów.
  • Zdawało się, że w zwierza krtani
    Wrzeciądz rdzą zżartych z zgrzytem skrzypły osie.
    Podobnie trze, zgrzytając w szparze,
    Piła wisząca, której kamieniarze
    Używają żeleźca do żłobienia w ciosie.
    • Autor: Jan Lemański, Morze i osioł
    • Opis: świadome zastosowanie kakofonii w celach artystycznych.