Judith Butler

Judith Butler (ur. 1956) – amerykańska filozofka, profesorka literatury porównawczej i retoryki University of California, zajmująca się teoriami władzy, seksualności, tożsamości i płci.

Jeśli określenie queer ma stanowić siedlisko zbiorowego sprzeciwu, punkt wyjścia dla historycznych refleksji i wizji przyszłości, musi ono pozostać takie, jakie jest teraz: nie do końca własne, strategicznie używane na nowo, (…) w naglących i coraz rozleglejszych celach politycznych.
- Źródło: Krytycznie queer, tłum. Agnieszka Rzepa, „Furia Pierwsza” nr 7, 2000, s. 41.

Konstrukt prawa gwarantującego porażkę jest znamienny dla niewolniczej moralności, zaprzeczającej swojej produktywności, którą właśnie wykorzystuje, by skonstruować „prawo” jako permanentną niemożliwość.
- Źródło: Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa 2008
- Zobacz też: niewolnictwo

Mowa nienawiści ustanawia swojego adresata w momencie wypowiedzi. Ani nie opisuje ona krzywdy, ani nie wytwarza jej jako swego następstwa, lecz jest sama w sobie zadawaniem krzywdy rozumianej jako społeczne podporządkowanie.
- Źródło: Walczące słowa. Mowa nienawiści i polityka performatywu, tłum. Adam Ostolski, Warszawa 2010
- Zobacz też: mowa nienawiści

Może częścią podejścia opartego na dialogu jest uznanie, że odmienność, rozłam, podziały i rozbicie są nieodzowne od nieraz niezwykle męczącego procesu demokratyzacji?
- Źródło: Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa 2008
- Zobacz też: demokratyzacja, dialog

Nie jestem zainteresowana wydawaniem ocen dotyczących tego, co jest subwersywne, a co nie. Moim zdaniem sądów takich nie należy formułować w oderwaniu od określonego kontekstu ani raz na zawsze (wydaje się, że „kontekst” sam w sobie jest jednością, lecz podlegając zmianom w czasie, ujawnia swe zasadnicze wewnętrzne nieciągłości). Podobnie jak metafory po jakimś czasie tracą na sile i zastygają pod postacią pojęć, tak wywrotowe inscenizacje przez ich ciągłe powtarzanie mogą niestety zamienić się w wytarte stereotypy – szczególnie gdy są one powielane w ramach kultury konsumpcyjnej, gdzie „wywrotowość” niesie ze sobą wartość rynkową.
- Źródło: Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa 2008
- Zobacz też: konsumpcjonizm, metafora, stereotyp

Represyjne bądź podporządkowujące prawo niemal zawsze samo znajduje dla siebie usprawiedliwienie poprzez historię mówiącą o tym, jak było przed prawem, oraz co sprawiło, że prawo pojawiło się w swojej obecnej i koniecznej postaci. Wymyślona opowieść o źródle prawa opisuje na ogół stan przed prawem. Bieg opowieści wydaje się konieczny i nieodwracalny, a jej zwieńczeniem jest ustanowienie prawa, które w ten sposób zyskuje usprawiedliwienie. Historia o prapoczątku jest zatem strategicznym zagraniem w ramach owej opowieści. Zawiera ona jedno jedyne, autorytatywne wytłumaczenie przeszłości, której przecież nie sposób odtworzyć, i w ten sposób stwarza wrażenie, że ustanowienie prawa było historycznie nieuniknione.
- Źródło: Uwikłani w płeć. Feminizm i polityka tożsamości, tłum. Karolina Krasuska, Warszawa 2008