Jorge Ubico

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Jorge Ubico

Jorge Ubico y Castañeda (1878–1946) – gwatemalski generał i polityk, dyktatorski prezydent Gwatemali (1931–1946).

  • Jeżeli każą mi oddać władzę, odejdę, ale po kolana we krwi.
  • Naród trzeba głodzić. Głodny naród zajmuje się walką o chleb i nie ma czasu na walkę z rządem.

O Jorge Ubico[edytuj]

  • Podobnie jak wszyscy karaibscy tyrani, Ubico miał się za Napoleona. Żył wśród popiersi i portretów Imperatora, twierdząc, że jest do niego podobny z profilu. Tak dalece lubił dyscyplinę wojskową, że zmilitaryzował pracowników poczty, dzieci szkolne i orkiestrę symfoniczną. Członkowie orkiestry przystrojeni w mundury grywali utwory wybierane osobiście przez Ubico, on również decydował o składzie instrumentów i technice wykonania. Pobierali za to dziesięć dolarów miesięcznie. Uważał, że szpitale nie są miejscem godnym mężczyzn i dlatego pacjenci - jeżeli oprócz tego, że byli chorzy, byli również biedni - leżeli na podłodze wzdłuż korytarzy.
    • Autor: Eduardo Galeano, Otwarte żyły Ameryki Łacińskiej, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983, tłum. Marek Majchrzak, Irena Majchrzakowa, s. 113.
  • Tak samo krwiożerczy i skorumpowany, jak jego poprzednicy, potrafił jednak nakraść więcej niż oni i ponieważ wykrył więcej spisków, niż Estrada – rozstrzelał więcej ludzi.
  • Ubico był brutalnym, porywczym władcą. Miał zwyczaj przechadzania się po Pałacu Prezydenckim z długim biczem w ręku, którym smagał bezlitośnie za błahe przewinienia służbę, żołnierzy, a nawet własnych ministrów. Nieokrzesanie, grubiaństwo, pyszałkowatość i nieznajomość dobrych manier były tematem licznych plumas, dowcipów o dyktatorze krążących po całym kraju. Ubico obsesyjnie bał się rewolucji. Uważał, że wszelkie poglądy nawołujące do zmiany czy nawet usprawnienia ustroju społeczno-gospodarczego są dziełem komunistycznych podżegaczy. Komunizm stanowił dla niego synonim opozycji i nieposłuszeństwa wobec jego rządów. Był także niechętny demokracji, uważał, że jest luksusem, na które biednych państw, jak Gwatemala, nie stać.
    • Autor: Artur Gruszczak, Ameryka Środkowa z serii Historia państw świata w XX wieku, Wydawnictwo Trio, Warszawa 2007, ISBN 9788374361323, s. 148–149.
  • W 1934 roku Ubico wykrył kolejny spisek przeciwko sobie. Aresztował 17 ludzi, urządził parodię sądu polowego i skazał ich na rozstrzelanie. Napisałem do Ubico list, prosząc, aby ich ułaskawił. Jako odpowiedź generał przysłał po mnie policję, która zabrała mnie na miejsce kaźni. Musiałem przyglądać się egzekucji 17 skazanych. Potem zostałem wtrącony do więzienia…