Jan Stępień

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Jan Stępień (ur. 1949) – polski rzeźbiarz, poeta, prozaik, rysownik.

Zamyślenia[edytuj]

(Aut.: Maria Szyszkowska i Jan Stępień, wyd. Heliodor, Warszawa 2005)

  • Bez intuicji nie byłoby wiedzy naukowej.
  • Beztalencia mają wyjątkowy talent do utrudniania życia utalentowanym.
  • Czuję, więc jestem.
  • Gdyby nic nie istniało po śmierci – byłby to największy dowcip szatana.
  • Głupcy zawsze mają najwięcej do gadania.
  • Idealista myśli o człowieku, że jest dobry. Realista – że powinien być dobry.
  • Kobieta bywa nieobliczalna, ale zawsze do pewnego stopnia.
  • Kompromisy czynią nas niewolnikami.
  • Lepiej być niewolnikiem siebie niż rzeczy.
  • Nadmierna wiedza wystudza uczucia, zwłaszcza te pozytywne.
  • Nic tak nie dzieli ludzi, jak religie i pieniądze.
  • Nie lękajmy się umarłych. To żywi są dla nas zagrożeniem.
  • Nie ufaj kobiecie w przyjaźni – podepcze ją dla miłości.
  • Niektórzy myślą, że myślą.
  • Paradoks życia publicznego: Zły polityk pokazywany jest częściej w mediach niż wybitny artysta.
  • Polityka nie lubi prawdy, zaś prawda nie lubi polityki.
  • Różnica między politykiem a gangsterami polega na tym, że politycy działają jawnie, zaś gangsterzy w ukryciu.
  • To, czego nie widzimy, nie znaczy że nie istnieje.
  • W ustroju komunistycznym wrogiem klasowym był bogacz, w kapitalistycznym – biedak.
  • Współczujmy idealistom. Cierpią za miliony.
  • Z historii Kościołów najszlachetniej brzmią – dzwony.
  • Zamiast bać się tego, co inni pomyślą o tobie, bój się tego, co ty myślisz o sobie.
  • Zdarza się, że milczy ten, kto mógłby wiele powiedzieć.
  • Zbyt często mylimy prawdę z racją.
  • Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.