Jacek Kleyff

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Jacek Kleyff (ur. 1947) – polski bard, poeta, kompozytor, aktor i malarz.

  • Ja wolę ten (…) nurt muzyczny nazwać po naszemu. Nie „punk”, a raczej „wkurw”.
    • Źródło: Rozmowa, Wołowiec 2012, s. 14.
  • Jak długo Polak będzie kazał sobie mówić „pan” – wywyższając się (…) – tak długo będzie małym zakompleksionym prowincjuszem Europy.
    • Źródło: Rozmowa, Wołowiec 2012, s. 10–11.
  • Yma Sumac – dziewczyna, która już umarła, a dysponowała przeszło czterema oktawami, od barytonu do najwyższych koloratur sopranu. Była Peruwianką i na pewno Indianką. Z czasem wytwórnie zmusiły ją do śpiewania standardów tanecznych, dansingowych, ale są nagrania, gdzie ona głosem przy dzikiej muzyce odgrywa dżunglę. Tajemnicze szelesty i ryki jaguarów. Śpiewa dżunglę sopranem i barytonem naraz. Ja byłem zachwycony Ymą Sumac, no i dzięki niej po raz pierwszy poczułem rytm.
    • Źródło: Rozmowa, Wołowiec 2012, s. 12.

O Kleyffie[edytuj]

  • U Jacka Kleyffa najcenniejsze są wrażliwość na absurd, wyczucie języka, świetny humor sytuacyjny i poezja z wielką przestrzenią w środku. Do tego dochodzi jeszcze ciekawa interpretacja, coś pomiędzy Bobem Dylanem a polską ludowością.
    • Autor: Kuba Sienkiewicz
    • Źródło: Kubatura, czyli elektryczne wagary, Warszawa 2015, s. 59.