Hồ Chí Minh

Hồ Chí Minh (ok. 1946)

Hồ Chí Minh (1890–1969) – wietnamski działacz niepodległościowy i komunistyczny, prezydent i premier Demokratycznej Republiki Wietnamu.

• Indywidualizm jest czymś bardzo fałszywym i przewrotnym: zręcznie sprowadza na złą drogę.
  • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 15.

• Jeśli chodzi o mnie osobiście, to całe swe życie duszą i ciałem służyłem ojczyźnie, służyłem rewolucji, służyłem narodowi. Gdybym musiał teraz opuścić ten świat, niczego bym nie żałował. Żałuję tylko, że nie mogę dalej służyć rewolucji…
  • Źródło: testament; cyt. za Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 144.

• Nasza partia to partia komunistów indochińskich, ale musimy również dążyć do wyzwolenia całej Południowo-Wschodniej Azji.
  • Opis: na VI zjeździe Komunistycznej Partii Indochin (1949).
  • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 42.

• Nie ma nic cenniejszego nad niepodległość i wolność.
  • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 7.
  • Zobacz też: ojczyzna, niepodległość

• Pokonamy Francuzów, a jeśli zrobicie ten błąd, że zostaniecie tutaj – pokonamy i was.
  • Opis: do amerykańskiego dziennikarza (1951).
  • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 57.

• Zabijcie dziesięciu naszych ludzi, a my zabijemy jednego z waszych. To wy pierwsi będziecie mieli dosyć.
  • Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 134.

O Ho Chi Minie

• Gdyby wybory odbyły się teraz, komunista Ho Chi Minh zdobyłby 80 procent głosów.
  • Autor: Dwight Eisenhower
  • Opis: wyjaśniając w 1955, dlaczego amerykański protegowany – prezydent Ngô Đình Diệm odwołał zaplanowane wybory w Wietnamie.
  • Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 5

• Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
  • Autor: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, ISBN s. 312.
  • Zobacz też: Benito Mussolini, Mustafa Kemal Atatürk, Józef Stalin, Mao Zedong, Napoleon Bonaparte