Homer

Popiersie Homera, Palazzo Nuovo, Rzym

Homer (VIII wiek p.n.e.) – grecki poeta epicki i pieśniarz wędrowny, najstarszy znany z imienia europejski pisarz.

Iliada

• Być zawsze pierwszym i innych przewyższać.
  • Źródło: pieśń VI, 208

• Gniew, Bogini, opiewaj Achilla, syna Peleusa,
  zgubę niosący i klęski nieprzeliczone Achajom,
  co do Hadesu tak wiele dusz bohaterów potężnych
  strącił, a ciała ich wydał na pastwę sępom drapieżnym
  oraz psom głodnym. Tak Dzeusa dokonywała się wola.
  • Menin aeide thea Peleiadeo Achileos
    oulomenen, he myri’ Achaiois alge’ etheke,
    pollas d’ iphthimous psychas Aidi proiapsen
    heroon, autous de heloria teuche kynessin
    oionoisi te pasi, Dios d’ eteleieto boule (gr.)
  • Opis: fragment inwokacji.
  • Źródło: pieśń I, przeł. Kazimiera Jeżewska
  • Zobacz też: Achilles, gniew, pierwsze zdania dzieł literackich

• Nieraz mi matka mówiła, Tetyda o stopach srebrzystych,
  że dwie prowadzą mnie Kery dwiema drogami do śmierci:
  jeśli pod grodem trojańskim zostanę, by dalej tam walczyć –
  nie ma stąd dla mnie powrotu, lecz sławę wieczną uzyskam;
  jeśli do domu powrócę, do mojej ziemi kochanej –
  sławy nie zyskam, lecz w zamian życie szczęśliwe i długie
  los mi przeznaczy, nieprędko dosięgnę czarnych bram śmierci.
  • Postać: Achilles
  • Źródło: pieśń IX, przeł. Kazimiera Jeżewska
  • Zobacz też: sława, śmierć, życie

• Nieugaszony śmiech (bogów i bohaterów).
  • Asbestos gelos. (gr.)
  • Opis: użyte też w Odysei.
  • Źródło: pieśń I, 599

• Nigdy mię, jak dziś, piękność nie ujęła żadna,
  Nie rozgrzała bogini, ni ziemianka ładna
  Ani wdzięki prześlicznej Iksyjona żony,
  Z której Pirytoj, bogom równy mąż zrodzony;
  Ni do Danaem gorzał tak silnym zapałem,
  Z której Perseja, męża walecznego miałem;
  Ni tak córka Feniksa rozpaliła gładka,
  Sławnego Radamanta i Minosa matka;
  Ni dwie wabne Tebanki, Alkmena, Semele,
  Z tej Herkul syn, z tej Bachus, Olimpu wesele;
  Ni Cerera, żółtemi włosy upiękniona,
  Ni wspaniałą kibicią poważna Latona;
  I z tobą przeszłe chwile równałbym daremnie;
  Nigdyś ognia takiego nie wzbudziła we mnie.
  • Opis: Zeus do Hery.
  • Źródło: pieśń XIV, 317–330.

• (…) wolooka (czcigodna) Hera (…).
  • Boopis (potnia) Here. (gr.)
  • Źródło: pieśń III, 144.

Odyseja

 Poniżej znajdują się wybrane cytaty, więcej znajdziesz w osobnym haśle Odyseja.

• Muzo! męża wyśpiewaj, co święty gród Troi
  Zburzywszy, długo błądził.
  • Źródło: I, 1, tłum. L. Siemieński

• Ostrze samo przez się pobudza do czynów gwałtownych.
  • Aftós gár efélketai ándra sídiros. (gr.)
  • Źródło: pieśń XIX, tłum. Wojciech Szypuła
  • Zobacz też: ostrze

Inne

• Gdzie wiele rąk, tam łatwa praca.
  • Źródło: Wacław Idziak, Biznes, Koszalińskie Wydawnictwo Prasowe, Koszalin 1990, s. 93.

• Jak los liści na drzewach, taki też los rodu ludzkiego.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał Krzysztof Nowak, Warszawa 1998.

• Jakie słowo wypowiesz, takie usłyszysz.
  • Zobacz też: słowo

• Jeśli kto kocha wojnę domową, jest pozbawiony więzów rodzinnych, prawa i własnego miejsca.
  • Zobacz też: wojna

• Kto czyni cnotliwie i przed złem się wzdraga, tego sławę po świecie roznoszą pochodnie.
  • Zobacz też: zło, sława

• Los dał ludziom odwagę znoszenia cierpień.
  • Zobacz też: los

• Miłość posiada skrzydła, ale też może ich i udzielić.

• Morze, ten rybi gościniec.
  • Źródło: Leksykon złotych myśli, wyboru dokonał K. Nowak, Warszawa 1998.
  • Zobacz też: morze

• Mowa słodsza niż miód.
  • Zobacz też: miód, mowa

• Na ziemi nie ma słabszego stworzenia niż człowiek.

• Najnowszą pieśń najwięcej ludzie sławią.

• Nawet statecznych ludzi poglądy mogą się zmienić.

• Podróżowanie to najwspanialsza rzecz na świecie.

• Rzeczą człowieka jest walczyć, a rzeczą nieba – dać zwycięstwo.
  • Źródło: „Przekrój”, wydania 2898–2914, wyd. Czytelnik, 2001, s. 58.
  • Zobacz też: walka, zwycięstwo

• Sen i śmierć to bracia bliźniacy.

• Spośród tych, co oddychają i chodzą po ziemi, nie ma nikogo bardziej godnego pożałowania niż człowiek.
  • Zobacz też: człowiek

• Taki już los ludzkich rodów, jak losy nietrwałych liści, Jedne na ziemię wiatr zrzuca liście, a inne wydaje Rozkwitający las, kiedy zbliża się pora wiosenna.

• To okropne rzucać słowa na wiatr.
  • Zobacz też: słowo

• W miłości to jest nieszczęściem: raz wojna, raz pokój.