Hồ Chí Minh
Wygląd
(Przekierowano z Ho Chi Minh)
Hồ Chí Minh (1890–1969) – wietnamski działacz niepodległościowy i komunistyczny, prezydent i premier Demokratycznej Republiki Wietnamu.
- Indywidualizm jest czymś bardzo fałszywym i przewrotnym: zręcznie sprowadza na złą drogę.
- Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 15.
- Jeśli chodzi o mnie osobiście, to całe swe życie duszą i ciałem służyłem ojczyźnie, służyłem rewolucji, służyłem narodowi. Gdybym musiał teraz opuścić ten świat, niczego bym nie żałował. Żałuję tylko, że nie mogę dalej służyć rewolucji…
- Źródło: testament; cyt. za Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 144.
- Nasza partia to partia komunistów indochińskich, ale musimy również dążyć do wyzwolenia całej Południowo-Wschodniej Azji.
- Opis: na VI zjeździe Komunistycznej Partii Indochin (1949).
- Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 42.
- Nie ma nic cenniejszego nad niepodległość i wolność.
- Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 7.
- Zobacz też: ojczyzna, niepodległość
- Pokonamy Francuzów, a jeśli zrobicie ten błąd, że zostaniecie tutaj – pokonamy i was.
- Opis: do amerykańskiego dziennikarza (1951).
- Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 57.
- Zabijcie dziesięciu naszych ludzi, a my zabijemy jednego z waszych. To wy pierwsi będziecie mieli dosyć.
- Źródło: Artur Dmochowski, Wietnam: wojna bez zwycięzców, Kraków 1991, s. 134.
O Ho Chi Minie
[edytuj]- Gdyby wybory odbyły się teraz, komunista Ho Chi Minh zdobyłby 80 procent głosów.
- Autor: Dwight Eisenhower
- Opis: wyjaśniając w 1955, dlaczego amerykański protegowany – prezydent Ngô Đình Diệm odwołał zaplanowane wybory w Wietnamie.
- Źródło: Oliver Stone’s Untold History of the United States (2012), tłum. Anna Rajca, Mirosław Filipowicz, odcinek 5
- Wszyscy XX-wieczni autokraci, poczynając od Mussoliniego i Atatürka, który wyłonił się z gruzów otomańskiego imperium, po Stalina Hitlera i Mao Tse-Tunga, naśladowali Bonapartego – prekursora i wzorca współczesnych tyranów. W ich ślady poszli pomniejsi despoci – Sukarno w Indonezji, Ho Chi Minh i Pol Pot w Indochinach, Naser i Saddam na Bliskim Wschodzie, Peron i Castro w Ameryce Łacińskiej, Kadafi, Bokassa i Idi Amin w Afryce. Wszystkie te ponure postacie dopuszczające się najstraszliwszych bestialstw, począwszy od ludobójstwa, a skończywszy na ludożerstwie, były w gruncie rzeczy groteskową parodią korsykańskiego mistrza.
- Autor: Paul Johnson, Bohaterowie, tłum. Anna i Jacek Maziarscy, wyd. Świat Książki, Warszawa 2009, ISBN s. 312.
- Zobacz też: Benito Mussolini, Mustafa Kemal Atatürk, Józef Stalin, Mao Zedong, Napoleon Bonaparte