Henri Bourassa

Podobnie jak kulisi z Indii czy Zulusi z Matabelelandu nie mamy nic do powiedzenia w sprawach zarządzania, ustawodawstwa, administracji i obrony naszego terytorium. Nie mówię tego ze złością, po prostu stwierdzam fakty. W chwili obecnej siedem milionów Kanadyjczyków ma mniej do powiedzenia – tak w teorii, jak i w praktyce – niż najmarniejszy sprzątacz z Liverpoolu albo taksiarz z Fleet Street w Londynie. Oni mogą przynajmniej głosować za lub przeciwko rządom imperium, podczas gdy Kanadyjczycy nie decydują o niczym.
- Źródło: Canadian Club Adresses 1912, Toronto 1912, s. 79; cyt. za Jan Grabowski, Historia Kanady, Prószyński i S-ka, Warszawa 2001, s. 176.

Uważam całą Kanadę za moją ojczyznę, która należy do nas tak samo, jak do innych grup.
- Źródło: Marta Kijewska-Trembecka, Quebec i Quebecois. Ideologie dążeń niepodległościowych, Kraków 2007, s. 142.