Hanna Lemańska

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Hanna Lemańska (właśc. Hanna Lemańska-Węgrzecka; 1959–2008) – polska pisarka i publicystka.

Chichot losu[edytuj]

  • Bo i po co? Zastanów się, człowieku. Po co mam opowiadać o swoich sprawach? Kogo to obchodzi? A poza tym świat jest, jaki jest i nigdy nie wiadomo kto, co i do czego wykorzysta.
  • (...) jak facet ma głębokość deski, to nie ma cudów. Różne rzeczy można mu zarzucić, ale niekoniecznie wrażliwość. I umiejętność dostrzegania kogokolwiek poza sobą samym.
  • (...) jak to z przeczuciami zwykle bywa, pozostają one poza wszelką dyskusją tak długo, jak długo nie zechcą się zamanifestować na poziomie faktów.
  • Kiedyś, dawno temu byłam dzieckiem. I wtedy wyobrażałam sobie, że dorosłość oznacza wolność. Że wszystkie możliwości staną przede mną otworem. Rzeczywistość okazała się zupełnie inna. Im jestem starsza, im więcej wiem, doświadczam, tym bardziej zawęża się droga przede mną.
  • (...) koncepcje losu czy przeznaczenia, koncepcje dotyczące nas samych i naszego życia mogą okazać się równie interesujące, jak nasze własne. A czasem nawet o wiele bardziej interesujące.
  • (...) nasze przeróżne przekonania dotyczące nas samych mogą okazać się fałszywe, dopóki nie zostaną poddane weryfikującemu oddziaływaniu rzeczywistości.
  • Nie ma jak szkoła. Powoli zaczynałam podejrzewać, że system oświatowy zastąpił z powodzeniem selekcję naturalną – kto przeżyje szkołę, przetrwa wszystko.
  • (...) owszem, można żyć z problemem, póki się go nie nazwie, bo jak się nazwie, to już trzeba coś z nim zrobić. Albo zabrać się za rozwiązywanie, albo polubić i mieć dalej.
  • Sam fakt przebywania z dzieckiem pod jednym dachem powoduje kłopoty.
  • Śmierć to w końcu też porzucenie.
  • Trochę bez sensu, że mam teraz do faceta jakiekolwiek pretensje. Sama wybrałam takiego, który nie miał mi nic do zaoferowania, więc czepianie się człowieka o to, że jest poniekąd kulawy emocjonalnie jakoś nie uchodzi.
  • Wszystko w życiu jest po coś.

Zobacz też[edytuj]