Hanka Bielicka

Hanka Bielicka

Hanka Bielicka (właśc. Anna Weronika Bielicka; 1915–2006) – polska aktorka i artystka kabaretowa.

Wywiad dla „Wysokich Obcasów”, 18 marca 2006

• A Lepper to demagog, i to taki w stylu Szeli. Zresztą przez te parę lat mocno się wyrobił. Uuuuuu… Gdyby kształcono go od dziecka, byłby potężny jak Witos. Wyrabia się na naszą zgubę.

• Byliśmy narodem umęczonym, ale ciepłym, pogodnym i serdecznym na co dzień. Dużo, niestety, z tego straciliśmy.

• Im dalej posuwam się w bawieniu ludzi, tym bardziej jestem zamknięta i osamotniona z wyboru. Szczęśliwa, gdy się wszystkie drzwi zamykają i tylko ptaki ćwierkają za oknem.

• Ja?! Z mężczyzną w pokoju, do tego w jednym łóżku?! Co wyście, zgłupiały?! Bez ślubu ani rusz! One myślały, że my już dawno jesteśmy kochankami. A my tylko po sercu, a dołem nic, mowy nie było. I po ślubie było ciężko, ale jakoś tam poszło, dzięki Bogu.

• Jak byłam mała, to, pamiętam, ciągle powtarzałam: Jestem Anna Weronika, co nogami klawo fika. Taka byłam głupiutka od dziecka.

• Jestem taki politykier, że cholery można dostać. Jestem zawzięta, mam obciążenia rodzinne, więc wszystkich bym ich…

• Mój ojciec strasznie chciał chłopca i dlatego pewnie ja jestem taka eche (gest łokciem). (…) I dlatego ja byłam od dziecka taka żywa, krzycząca, bardzo chłopięca. Nie jestem delikatniuchna, sposób bycia też mam męski. Nigdy nie byłam kokietką typu „puci, puci”.

• O tym będziemy bardzo mało mówić, bo moje życie romantyczne było pod zdechłym Azorkiem.

• Oj, jak ja karuzelę strasznie lubiłam. Cały majątek ojca bym przepuściła, gdyby miał.

• Oj, nie powiem, lubiłam, przy kawce tiu tiu tiu, och i ach. Słodka byłam jak malinka.
  • W odpowiedzi na pytanie Arkadiusza Bartosiaka i Łukasza Klinke Ale poflirtować Pani lubiła?

• Prawda jest taka, że humoryści są prywatnie bardzo nieciekawi.
  • Zobacz też: humorysta

• Słuchaj, czy ty byś nie mógł ze mną na tańce chodzić, a całować się z innymi dziewczynami?

• To był taki moment w moim życiu, że przez ponad 20 lat tylko wpadałam do domu i wychodziłam, wpadałam i wychodziłam.

• Wtedy się mówiło, że to jest bagno. Nic dobrego dla panienki z dobrego domu. No, ale ksiądz biskup mnie wtedy uratował. Bo ojciec to był taka księża pięta i poszedł się naradzić. Panie Bielicki, pan wie, że złego Kościół nie naprawi i dobrego karczma nie popsuje.
  • Opis: w odpowiedzi na pytanie Arkadiusza Bartosiaka i Łukasza Klinkego Ojciec chyba nie chciał, żeby Pani szła do szkoły aktorskiej?

• Wyglądałam nieźle, ale w moim życiu śmieszność była zawsze ważniejsza niż erotyzm. Wolałam, żeby się śmiano, a nie podziwiano. Bo ja byłam typowa gadułka. Dużo słów, mało roboty.

Cytaty z monologów kabaretowych pisanych dla H. Bielickiej

• Teraz bądź co bądź jestem kobieta pełnoletnia… (…) Co pan się uśmiecha? Że widać, że pełnoletnia? Pan też na harcerzyka nie wygląda, a ja grzeczna nic nie mówię…

Inne

• Choć nie miał łatwego życia, zawsze ujmował wszystkich pogodą ducha, optymizmem. Bardzo lubił nucić sobie coś wesołego pod nosem. Pamiętam, jak kiedyś zapomniał się i podśpiewywał także na pogrzebie. Dopiero po dyskretnym szturchnięciu przez mamę zmienił tonację na bardziej stosowną do charakteru uroczystości.
  • Opis: o swoim ojcu.
  • Źródło: „Rzeczpospolita”, 9 listopada 2005

• Ja mam mniej lat niż kapeluszy, bo lata lecą, a kapelusze wychodzą z mody… ale kapelusze nie przysparzają zmarszczek.
  • Źródło: Próba samobójcza i inne nieznane fakty z życia Hanki Bielickiej, wp.pl

• Jeszcze Polska nie zginęła, póki się śmiejemy.
  • Źródło: Próba samobójcza i inne nieznane fakty z życia Hanki Bielickiej, wp.pl

• Porównując się z innymi ludźmi w kwestii zawodu, uważam się za osobę absolutnie szczęśliwą.
  • Źródło: Próba samobójcza i inne nieznane fakty z życia Hanki Bielickiej, wp.pl

Zobacz też

• Małżeństwo z rozsądku
• Wojna domowa