Giotto di Bondone

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Giotto di Bondone (właśc. Angiolo di Bondone, zdr. Angiolotto (ok. 1266–1337) – włoski malarz i architekt, tercjarz franciszkański.

O artyście[edytuj]

  • Giotto jest pierwszą wielką indywidualnością malarstwa europejskiego. W pamięci przetrwał nie tylko jako artysta, ale i jako osobowość: starannie odnotowano jego brzydotę, jego cięty dowcip.
    • Autor: Michael Levey, Od Giotta do Cézanne'a. Zarys historii malarstwa zachodnioeuropejskiego, Wyd. Arkady, Warszawa 1988, tłum. Maria i Stanisław Bańkowscy, s. 10.
  • „Giotto wciąż panuje” – powiedział komentator Dantego w 1376 roku. W istocie, aż do wystąpienia Masaccia (...) nie miał Giotto znaleźć godnego siebie dziedzica i rywala.
  • Stał się tak dobrym naśladowcą natury, że przezwyciężył ów niezgrabny grecki styl malowania i stworzył nową i dobrą sztukę prowadzącą do oddawania osób z natury, czego przed wiekiem trzynastym nie znano.
  • Współcześni Giotta przyznaliby chętnie, że historia malarstwa zaczyna się od niego. Dante powiedział, że sława Cimabuego jest przyćmiona i że teraz Giotto jest na ustach wszystkich. Inni Florentczycy słusznie zauważyli, że to właśnie Giotto przemienił stary „grecki” sposób malowania w nowoczesny.(...) należy więc do nielicznych wielkich malarzy już za życia uznanych i podziwianych za rewolucjonizm.