Generał Barcz

Generał Barcz – powieść polityczna z 1923 autorstwa Juliusza Kadena-Bandrowskiego. Za pierwowzór tytułowej i głównej postaci uchodzi Józef Piłsudski, w postaci kapitana Rasińskiego autor odwzorował samego siebie.

Cytaty z powieści

(Generał Barcz, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1996)

• Barcz niczego się tak nie bał, jak sławy wśród maluczkich… Nakazuje ona niezłomne gesty i nieobliczalne czyny…
  • Źródło: s. 66

• Barcz uważał, że w danym wypadku, jak we wszystkich innych, nie zawadzi długie czekanie… Ono lepiej niż wszystko inne umie sprawić, że prośby płowieją, gniew zastyga, niecierpliwość opada, a wyrzut głuchnie…
  • Źródło: s. 358

• Bo jeżeli ktokolwiek trzy miesiące bodaj dla dobra Ojczyzny za złodzieja uchodzić ma?!… To precz z taką Ojczyzną!… Człowiekiem, sumieniem – w kostki grać?…
  • Postać: oficer bezpodstawnie sądzony w imię machinacji politycznych
  • Źródło: s. 360

• Co zrobisz na czele czarnej masy – twoja rzecz… Na razie jak najwięcej tradycji, piachu w oczy… Muszą zaraz iść przykłady na rządzenie, na hart, na srogość, sprawiedliwość… Przede wszystkim postanowił surową małomówność… Wszędzie się pokazywał tradycjonalnie chmurny…
  • Postać: lewicowy pułkownik Dąbrowa
  • Źródło: s. 27

• Na to się ma wrogów, żeby z nimi wygrywać – nie tracić! Na to się ma nieprzyjaciół, żeby naszym celom służyli…
  • Opis: pogląd gen. Barcza
  • Źródło: s. 227

• Nigdy bowiem nie przestawał pracować, a cóż dopiero na takich wielkich, masowych, narodowych „byczyskach”… Tu najlepiej można było tasować nowych królów (jak nazywał generałów), których miał więcej niż dwie talie do przemieszczenia. Przy takich okazjach najwygodniej było zastawiać delikatne wędy na posłów sejmowych, tu się człowiek najcieplejszych miejsc domacywał pod barwami różnych stronnictw…
  • Postać: generał Barcz
  • Źródło: s. 204

• Państwo nie wynagradza ludzkiego cierpienia… Co najwyżej raczy je oszukiwać.
  • Opis: Barcz do jednego z współpracowników
  • Źródło: s. 62

• Tak, moi panowie, cała Polska pławi się teraz w wodach porodowych…
  • Opis: Barcz o tworzeniu się powojennej Polski
  • Źródło: s. 49

• Własna zaś popularność przestraszała go. Mijając kosmate i szumiące uwielbieniem kępy „naszych ludzi” czy też piskliwe stadka akademiczek, czy pstre wiechcie chłopstwa, czy płytkie zatoki współczującej inteligencji, czy podobne do ciemnych sztab żelastwa zwarte szeregi wiernych podoficerów – niecierpliwił się…
  • Opis: generał podczas spotkań publicznych
  • Źródło: s. 223

• – Zresztą wszędzie to samo… Radość – szalona radość z odzyskanego śmietnika…
  • Opis: Rasiński o odzyskiwanej po zaborach niepodległości ojczyzny
  • Źródło: s. 45

Cytaty o powieści

• Generał Barcz czyni wrażenie powieści pisanej z głową wetkniętą w muszlę klozetową.
  • Autor: Stanisław Cat-Mackiewicz (1896–1966)
  • Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 51

• Nie po raz pierwszy posługuje się żywymi wzorami. Robił to i dawniej. Ale czasem partaczy (…, pominięcie autorów książki), w Generale Barczu z powodu braków skrupułów artystycznych i innych. (…) dzieło równie niemoralnego, co wielkiego talentu.
  • Autor: recenzent „Drogi”, ideowego periodyku obozu Piłsudskiego
  • Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 51.

• Że też to legioniście, który walczył o niepodległość, ręka nie drgnęła przy kreśleniu postaci, w których opinia publiczna może się domyślać wodzów naszych walk wyzwoleńczych. Narodowi potrzeba legendy. I czyż to zadanie twórców dawać kamień zamiast chleba?
  • Autorka: recenzentka '”Przeglądu Powszechnego”
  • Źródło: Daria i Tomasz Nałęcz, Józef Piłsudski – legendy i fakty, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1987, ISBN 8320319676, s. 51.