Ewa Lubowiecka
Ewa Lubowiecka (1940–2011) – polska aktorka i dziennikarka, osobowość radiowa.
- (...) nie był ujmujący. Szarlatan i manipulator. Typ otyłego urzędniczyny z teczuszką i w przyciasnej marynarce. Skrzekliwy niski głos. Twarz zupełnie bez zarostu. „Z pani głosem może pani nawet jarzyny sprzedawać” – do dziś pamiętam, co mi powiedział.
- Opis: wspomnienia o Jerzym Grotowskim.
- Źródło: Dorota Wodecka, Grotowski zawsze był sam, gazeta.pl, 15 stycznia 2009
O Ewie Lubowieckiej
[edytuj]- Była damą, prawdziwie skromna i autentycznie życzliwa dla innych. Chociaż jeśli te jej cechy były brane za słabość, to szybko potrafiła pokazać też, że to mylne wrażenie. Miała silną osobowość i zawsze była niezależna w poglądach. Nie lubiła tego wszystkiego, co można by nazwać „republiką kolesiów”. Chociaż sama działała w pierwszej „Solidarności”, nigdy nie oczekiwała niczego w zamian. I nic nie dostała. Miała też silny instynkt społeczny i niektóre zjawiska, które obserwowała w Polsce, sprawiały jej naprawdę cierpienie.
- Autor: Harry Duda, poeta
- Źródło: Anita Dmitruczuk, Zmarła dziennikarka i aktorka Ewa Lubowiecka, gazeta.pl, 20 kwietnia 2011
- O niektórych mówi się, że radio jest ich drugim domem. Dla niej było pierwszym, a prawdziwy dom był drugim domem. Była rzetelna i niezwykle uczciwa, ale też charakterna. Potrafiła wszystko szybko zripostować, ale też powiedzieć coś bez ogródek komuś bliskiemu, po to tylko, by postawić go na nogi.
- Autor: Marta Adaszyńska
- Źródło: Anita Dmitruczuk, Zmarła dziennikarka i aktorka Ewa Lubowiecka, gazeta.pl, 20 kwietnia 2011