Danusia Jurandówna
Danusia – postać fikcyjna z powieści Krzyżacy Henryka Sienkiewicza, córka Juranda ze Spychowa, narzeczona Zbyszka z Bogdańca, podstępnie uprowadzona przez Krzyżaków.
O Danusi Jurandównie
[edytuj]- Zbyszko patrzy na Danusię jak na nieziemskie zjawisko, doskonałą istotę przypominającą bardziej anioła niż kobietę z krwi i kości. I taka będzie jego miłość do niej – niewinna, uduchowiona, wyidealizowana, rodem z opowieści o rycerzach Okrągłego Stołu i poszukiwaniu Świętego Graala. Stanie się wyrazem tęsknoty za życiem doskonalszym, odmiennym niż surowa egzystencja wojownika, przyzwyczajonego do krwawych pojedynków, oswojonego ze śmiercią. W wątku Zbyszka i Danusi pobrzmiewają echa nieśmiertelnej historii kochanków z Werony: dwoje bardzo młodych ludzi, niemal dzieci, przeżywa tragedię miłosną, gwałtownie dojrzewając pod wpływem uczucia. Zbyszko nawet, podobnie jak Romeo, nieumyślnie popełnia przestępstwo, które rozdziela go z ukochaną, ponadto ojciec dziewczyny nie chce oddać mu jej ręki. Nawet motyw potajemnego ślubu udzielonego bez zgody Juranda przypomina dzieje Romea i Julii.
- Autor: Jarosław Górnicki, Krzyżacy (omówienie powieści dołączone do wydania z filmem Krzyżacy, 1960, reż. Aleksander Ford), Biblioteka Gazety Wyborczej, Warszawa 2010, ISBN 9788361809265, s. 8.