Opis: Heautontimorumenos, 1,1,25, prawdopodobnie powtórzone przez Terencjusza za zaginionym utworem Menandra pod tym samym tytułem. W starożytności zacytowane m.in. przez Senekę Młodszego w Listach moralnych do Lucyliusza. Przez Terencjusza użyte w sensie ironicznym. Szeroko spopularyzowane w dobie renesansu, stało się dewizą humanistów. W języku polskim używane w kilku różniących się nieznacznie wersjach.
