Przejdź do zawartości

Christopher Marlowe

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Christopher Marlowe (1585)

Christopher Marlowe (1564–1593) – angielski poeta i dramaturg.

Tragiczne dzieje doktora Fausta

[edytuj]

(tłum. Jan Kasprowicz)

  • Faust: Chcę się nasamprzód zapytać o piekło.
    Gdzież jest to miejsce, które zowią piekłem.
    Mefistofel: Pod niebiosami.
    Faust: Ale w którem miejscu?
    Mefistofel: W wnętrzu żywiołów, tam, gdzie my wieczyste
    Znosić musimy tortury. Toć powiem
    Że piekło niema określonych granic
    W jakowemś miejscu stałem; tam jest piekło,
    Gdzie my jesteśmy, a gdzie zaś jest piekło
    Tam i my zawsze przebywać musimy;
    Wreszcie, gdy cały świat się ten rozpadnie,
    Gdy się oczyści wszelakie stworzenie
    Zostanie piekło tam, gdzie niema nieba.
  • Nie, tu jest piekło! Jam nie poza piekłem.
    Azali myślisz, że ja, którym patrzał
    W oblicze Boga i pił rozkosz nieba
    Nie znoszę dzisiaj mąk tysięcznych piekieł
    Pozbawion będąc wiecznego zbawienia?

Inne

[edytuj]
  • Kto kiedy kochał, nie kochał od pierwszego wejrzenia?
    • Who ever lov'd, that lov'd not at first sight? (ang.)
    • Źródło: Hero and Leander
  • Nasz duch, ten, który potrafi zrozumieć
    Architekturę cudowną wszechświata,
    Każdej planety błędny tor wymierzyć,
    Wciąż pragnie zdobyć wiedzę nieskończoną
    I krążąc, niby nieznużone sfery,
    Nie daje spocząć, póki nie sięgniemy
    Najdojrzalszego owocu ze wszystkich,
    Samego szczęścia i samej rozkoszy,
    Słodkiego tu, na ziemi, królowania!
    • Źródło: Tamerlan Wielki
  • To, co mnie żywi, niszczy mnie.
    • Quod me nutrit me destruit. (łac.)