Chasydyzm

Bracławski chasyd w Jerozolimie
w czasie modlitwy

Chasydyzm (hebr. חסידות chasidut, dosł. „pobożność, bogobojność”), chasydzi (hebr. חסיד chasid, l.mn. חסידים chasidim) – judaistyczny ruch religijny o charakterze mistycznym.

• (…) chociaż ubierali się oni starozakonnie i nie interesowała ich świecka kultura ani literatura, to samym doskonaleniem używanego na co dzień jidysz przyczynili się paradoksalnie do powstania i rozwoju oryginalnej literatury w tym języku, która wkrótce potem zaczęła aktywnie zwalczać ich nadgorliwą religijność.
  • Opis: o wpływie środkowo- i wschodnioeuropejskich chasydów na język i literaturę jidysz.
  • Autor: Włodzimierz Herman, Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2017, ISBN 978-83-7383-850-5, s. 161.

• Imieniem Chasidim (chasydzi) nazywa się u hebrajczyków wogóle pobożnych, t. j. tych, którzy wyróżniają się śród innych praktykami najsurowszej pobożności. Byli to od niepamiętnych czasów mężowie, którzy wyrzekali się wszelkich światowych interesów i rozkoszy i całe życie poświęcali ścisłemu wykonywaniu praw religijnych i pokuty z powodu popełnionych grzechów. Starali się oni, jak już wyżej rzekłem, zażegnać grzechy swoje za pomocą modłów, mnóstwa obrzędów, umartwienia ciała i t.p.
  • Autor: Salomon Majmon, Autobiografia Salomona Majmona, Część pierwsza, Rozdział dziewiętnasty