Bernard z Clairvaux

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Św. Bernard z Clairvaux
Bernardi Opera, 1719

Bernard z Clairvaux (1090–1153) – francuski duchowny, opat klasztoru Clairvaux od 1115, filozof, uczony, wpływowy teolog XII wieku, doktor kościoła, święty.

  • Heretyków należy przekonywać argumentami, nie bronią.
    • Źródło: Rino Cammilleri, Prawdziwa historia inkwizycji, przeł. Barbara Żurowska, Wydawnictwo Salwator, Kraków 2005, s. 28.
  • Jeśli usuniemy Maryję, tę Gwiazdę Morza, to cóż zostanie, jak nie noc wokoło; jak nie cień śmierci i gęste ciemności?
    • Źródło: „Zawsze Wierni” nr 4 (173), lipiec-sierpień 2014, s. 11.
    • Zobacz też: Matka Boża
  • Miłość wystarcza sama sobie. Gdy zawładnie jakimś sercem, skupia w sobie wszystkie inne uczucia. Dusza, która kocha… kocha i nie myśli o niczym innym.
  • Nie słyszano, by Piotr kiedykolwiek uczestniczył w procesji przybrany w klejnoty i jedwabie czy w złotej koronie otoczony rycerzami.
  • Nie znajdą Boga ci, którzy Go szukają do czasu tylko, a przestają szukać w chwili pokusy.
    Jeżeli chcesz pojąć i zdobyć Chrystusa, uczynisz to znacznie prędzej idąc Jego śladami, niż czytając o Nim księgi.
  • Niechaj opuszczą Jerozolimę ci, którzy popełniają niesprawiedliwość, którzy próbują zagarnąć niezmierzone bogactwa, jakie to święte miasto ofiarowuje ludowi chrześcijańskiemu, którzy chcą zbrukać święte miejsca i przywłaszczyć sobie boskie sanktuarium. Niech nad głową wroga wzniesie się obosieczny miecz wiernych, niech zniszczy każdego, kto powstanie przeciwko wierze w Boga, to znaczy wierze chrześcijańskiej, i niech inne ludy nie pytają: gdzie jest Bóg?
    • Źródło: Liber ad Milites Templi de laude novae militiae
    • Zobacz też: Jerozolima
  • O Maryi nigdy dość.
    • Opis: odpowiedź na zarzut, że zbyt dużo mówi o Maryi.
    • Źródło: ks. Karl Stehlin, Zawsze wierni prawdzie katolickiej – prawdzie jedynej, Te Deum, Warszawa 2003, s. 93.
  • Rycerz Chrystusowy to krzyżowiec, który prowadzi podwójną walkę: z ciałem i krwią oraz mocami piekielnymi. (…) Idzie śmiało naprzód, czujnie spoglądając na prawo i lewo. Swoją pierś przyoblekł w kolczugę, a duszę okrył pancerzem wiary. Z tą podwójną zbroją nie obawia się już ani człowieka, ani szatana. Idźcie zatem, rycerze, śmiało naprzód, idźcie z sercem nieustraszonym przepędzić wszystkich wrogów Krzyża Chrystusowego! A tę pewność miejcie, że ani śmierć, ani życie nie odłączą was od Chrystusowej miłości. (…) Jakże chwalebny jest powrót rycerza po zwycięskim boju! A jak błogosławiona jego męczeńska śmierć w walce.
    • Źródło: Kajetan Rajski, Prawdziwy mężczyzna… czyli kto?, Wyd. Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu, Sandomierz 2013, s. 26, 27.
  • Rycerz Chrystusa, jak powiadam – może uderzać z przekonaniem i umierać jeszcze pewniej, gdyż służy Chrystusowi gdy uderza i służy Mu gdy ginie. Nie podnosi on miecza na próżno, gdyż jest on Bożym sługą dla ukarania złoczyńców i dla chwały dobrych. Jeśli zabija złoczyńcę, nie jest meżobójcą, ale jeśli wolno mi tak powidzieć – zabójcą zła.
    • Źródło: Liber ad Milites Templi de laude novae militiae w przekładzie polskim Iwony Kowalskiej-Nawrockiej Pochwała nowego rycerstwa, Wydawnictwo Infort Editions, Zabrze – Tarnowskie Góry 2012.
    • Zobacz też: rycerz
  • W miłości do własnej żony należy zachować umiar; cudzołoży, kto zbyt gorąco kocha małżonkę.
    • Źródło: Historia życia prywatnego, t. 2, oprac. zbiorowe, cyt. za: Beata Maciejewska, Różowe średniowiecze, „Ale Historia”, w: „Gazeta Wyborcza”, 13 lutego 2012.
  • Większa mądrość znajduje się w przyrodzie niż w książkach.
  • Zabijając poganina, chrześcijanin może się okryć chwałą, gdyż działa na chwałę Chrystusa; śmierć chrześcijanina zostaje sowicie wynagrodzona przez jego Króla: Przywołuje on rycerza do siebie, by go wynagrodzić. W pierwszym przypadku sprawiedliwy uraduje się widząc zadaną karę; w drugim rzeknie: Jeśli sprawiedliwy zbiera owoce swej sprawiedliwości, z pewnością istnieje Bóg na Ziemi, sędzia ludzi.
    • Źródło: Liber ad Milites Templi de laude novae militiae
  • Żałosna próżność uczonych.
    • Miserable vanite des savants (łac.)

O Bernardzie z Clairvaux[edytuj]

  • Najkrwawsza wojna krzyżowa toczyła się przeciw Słowianom połabskim, ogłosił ją św. Bernard z Clairvaux, fanatyczny prorok średniowiecznego Złotego Wieku. Podobnie jak zakończoną klęską drugą wyprawę do Ziemi Świętej. Nie przypuszczał nawet, ile krwi zbroczy jego ręce.
    • Autor: László Cs. Szabó, Trzy siostry.Europa Środkowa w chrześcijańskim średniowieczu, przeł.E. Miszewska-Michalewicz, „Więź” nr 11–12/1989, s. 115.
    • Zobacz też: Słowianie