Benedykt XIV
Benedykt XIV (właśc. Prospero Lambertini; 1675–1758) – papież od 1740.
Encyklika Vix pervenit o lichwie i innych niegodziwych zyskach
[edytuj]- Natura grzechu zwanego lichwą ma swoje właściwe miejsce i źródło w kontrakcie pożyczki. Ten finansowy kontrakt uzgodniony między stronami żąda, z samej swej natury, żeby jedna osoba zwróciła drugiej tylko tyle, ile otrzymała. Grzech polega na tym, że czasami kredytodawca żąda więcej, niż pożyczył. Zatem utrzymuje on, że należy mu się pewien zysk poza tym, co pożyczył, ale jakikolwiek zysk, którzy przekracza sumę, jaką pożyczył, jest bezprawny i lichwiarski.
- Źródło: 3, I
- Zobacz też: lichwa
- Nie można darować grzechu lichwy dowodząc, że zysk nie jest wysoki czy nadmierny, lecz raczej umiarkowany czy mały (…). Prawo rządzące pożyczkami polega nieodzownie na równości tego, co jest pożyczone i zwrócone (…). Dlatego, jeśli ktoś otrzymuje odsetki, musi zwrócić przywłaszczone mienie zgodnie z wzajemnym zobowiązaniem sprawiedliwości.
- Źródło: 3, II
Inne
[edytuj]- Chociaż w mym sercu zamknięta jest cała prawda, muszę przyznać, że nie mogę znaleźć do niej klucza.
- Źródło: Jan Wróbel, Odnaleźć przeszłość, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 2002.
- To sprawa dla mojego następcy.
- Opis: reakcja na opowieść zakonnika, któremu przyśnił się antychryst mający trzy lub cztery lata.
- Źródło: Przemysław Słowiński, Sławni ludzie w anegdocie
- Zatem, abyśmy tej kwestii koniec wreszcie położyli: wyjaśniamy że, jeżeli nie jest heretykiem, to w każdym razie jest nierozważnym, gorszącym cały Kościół, krzywdę wyrządzającym świętym, sprzyjającym heretykom odrzucającym władzę Kościoła co do kanonizacji świętych, trącącym herezją, jako że ściele drogę niewiernym do wyszydzenia wiernych, a także szerzycielem błędnego twierdzenia i zasługującym na najcięższe kary jest ten, kto by śmiał twierdzić, że papież zbłądził w tej lub owej kanonizacji i temu albo owemu świętemu przez niego kanonizowanemu nie należy oddawać czci: jak to dowodzą także ci, którzy nauczają, iż nie jest prawdą wiary, że papież jest nieomylny w kanonizacji świętych, i że nie jest prawdą wiary, iż ten lub ów kanonizowany jest świętym.
- Źródło: De Beatificatione et Canonizatione Sanctorum, s. 336.
- Zobacz też: święty