Przejdź do zawartości

Błękitna pustynia

Dodaj linki
Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Błękitna pustynia – słuchowisko w formie fabularyzowanego reportażu wojennego, autorstwa Rafała Molendy wydane przez Polskie Radio Szczecin w 2014 roku.

O słuchowisku

[edytuj]
  • Bardzo dobrym językiem [Rafał Molenda] udokumentował to, co widział na miejscu. Poznajemy życie polskich żołnierzy w trakcie działań wojennych, pokazujemy ich życie w bazie, ich tęsknotę i strach.
  • „Błękitna pustynia” to perfekcyjnie zrealizowane słuchowisko. Doskonale czytane dialogi przez aktorów i lektorów, muzyka i udźwiękowienie na najwyższym poziomie oraz emocjonalna narracja pozwalają znaleźć się obok żołnierzy i przeżyć z nimi trudne chwile. I chociaż brak fabuły sprawia czasem nieco chaotyczne wrażenie to reportażowa forma nadaje słuchowisku jeszcze więcej realizmu.
  • Bez dwóch zdań audiobook miesiąca. Od strony technicznej słuchowisko zostało wykonane po prostu mistrzowsko. Fabularyzowana relacja dziennikarza Rafała Molendy z wydarzeń polskiego kontyngentu wojskowych w Afganistanie od razu zabiera słuchacza do egzotycznego kraju. Dźwięki karabinów, wybuchy, podkład muzyczny, wielu aktorów, gwiazdorska obsada (Więckiewicz, Reczek) – po prostu coś niesamowitego. Z dobrymi słuchawkami czujemy się, jak gdybyśmy byli w sali kinowej, oglądając wypełniony efektami specjalnymi film akcji. Nawet nie warto, ale po prostu trzeba!
  • (...) bodźcem były dla mnie także tragiczne wypadki, których świadkiem byłem tam na misji. Mówię o śmierci Łukasza Sroczyńskiego i Pawła Ordyńskiego, naszych żołnierzy z 12. Brygady, którzy pojechali tam z nami i już zostali. Pomyślałem sobie, że byłem przecież tam z nimi, znałem ich i nie chciałem, by byli kolejnymi anonimowymi indeksami na liście poległych. To chyba był główny przyczynek. Tak się to zaczęło.
  • Co ważne, żadna rozgłośnia radiowa nie wyprodukowała jeszcze reportaży wojennych w takiej formie, nad jaką właśnie pracujemy. Autentyczne dźwięki, genialna obsada (..), muzyka pisana specjalnie do tego utworu. To będzie jasny sygnał dla producentów, że kierunek w którym zmierzać powinna produkcja radiowa wskazało Radio Szczecin.
  • W tej historii najważniejsze są dwie osoby, może w samym tekście niewiele zdań jest poświęconych tym dwóm młodym chłopakom, ale tak naprawdę na nich ta historia się kończy. Nie ma ich już, wyjechali z dwunastą zmianą do Afganistanu i tam zostali.

Zobacz też

[edytuj]
Źródło: „https://pl.wikiquote.org/w/index.php?title=Błękitna_pustynia&oldid=492504”