Arnold Szyfman

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Arnold Szyfman (właśc. Arnold Zygmunt Stanisław Schiffmann; 1882–1967) – polski reżyser, dramaturg i dyrektor teatrów.

Wypowiedzi[edytuj]

  • Teatr Polski był celem i zadaniem mojego życia.
    • Opis: w liście pożegnalnym do pracowników, kiedy został usunięty ze stanowiska dyrektora Teatru Polskiego.
    • Źródło: Mike Urbaniak, Wizjoner teatru, „Przekrój” nr 5, 4 lutego 2013
  • To jest najważniejsza data w mojej działalności teatralnej.
    • Opis: o otwarciu teatru Arnolda Szyfmana, 29 stycznia 1913.
    • Źródło: Mike Urbaniak, Wizjoner teatru, „Przekrój” nr 5, 4 lutego 2013
  • (...) Warszawie nieodzownie potrzebny był teatr nie tylko o nowoczesnej budowie i urządzeniach scenicznych, lecz i o nowoczesnych zamierzeniach artystycznych, szczególnie pod względem inscenizacji, reżyserii i sztuki dekoracyjnej, które w owym czasie były w Warszawie zupełnie obce. Poza tym chodziło o teatr, który by systematycznie pielęgnował repertuar klasyczny i interesował nim publiczność. Ogólną dewizą nowo powstającego teatru było: dzieło sztuki w najdoskonalszej artystycznej formie.
    • Źródło: Powstanie Teatru Polskiego. Teatr Polski w Warszawie 1913–1923, Warszawa 1923

O Arnoldzie Szyfmanie[edytuj]

  • Młodzieniaszek o bystrych, rozumnych oczach, wygadany niebywale. Począł nam pleść duby smalone o nowo powstającym teatrze w Warszawie; gmach za parę miesięcy zacznie się budować, a będzie wspaniały; zaczniemy 'Irydionem', scena obrotowa, pierwsza w Polsce, instalacja elektryczna z Berlina, wanny dla aktorów. Otwarcie teatru nastąpi za rok i parę miesięcy.
  • Pani Maria [Przybyłko-Potocka]wyszła potem za Szyfmana. Kiedy zapytał, czy ma się dla niej wychrzcić, powiedziała: – Swoją pracą ma pan u Pana Boga kolosalny plus, więc nie potrzeba tej komedii dla ludzi. Część katolików się nabzdyczyła, ale oni byli szczęśliwi. Była jedyną i największą miłością jego życia.

Zobacz też[edytuj]