Andrzej Żuławski

Andrzej Żuławski (1940–2016) – polski reżyser filmowy, pisarz, scenarzysta, aktor. Ojciec Xawerego.

Andrzej Żuławski

• Często mnie pytają młodzi ludzie, jak to się dzieje, że człowiek staje się reżyserem filmowym i co to jest? Ja odpowiadam: reżyser filmowy to jest ktoś, kto musi okłamać absolutnie wszystkich dookoła prócz samego siebie. Jak zacznie siebie okłamywać, to jest koniec.
  • Źródło: artykuł Zdzisława Pietrasika, „Polityka” nr 3, 2008

• Ja nie usiłuję robić filmów po to, aby epatować jakąkolwiek formą. Nie chcę epatować tym, co uważałbym za brzydotę estetyczną, etyczną czy moralną. Jeśli są w tych filmach rzeczy trudne i brutalne, czy też filmy te pokazują świat nie zawsze urodziwy i od słonecznej strony, to wszystko po to, żeby przejść przez tunel i dostać się do jakiegoś światła. Jest w tym cel, jest metoda. (…) Celem filmu jest rozruszanie publiki, która przychodzi. Ale rozruszanie uczuciowe, myślowe, nerwowe, zmysłowe pod każdym względem.
  • Źródło: artykuł Piotra Wojciechowskiego, „Kino” nr 10, 2008

• Ja zarówno w Ameryce, jak i w Paryżu nigdy nie byłem w środowiskach tak zwanych emigranckich. Wystrzegam się tego jak ognia. Bo to są ludzie, którzy koniecznie chcą robić kariery, więc mnie nie bardzo interesują, albo tacy, którzy utracili wszystko, wyjeżdżając z Polski i zrzędzą. W obu przypadkach mi to nie leży.
  • Źródło: Ostatnie Słowo. Z Andrzejem Żuławskim rozmawia Renata Kim. Warszawa 2011.
  • Zobacz też: emigracja

• Mogę aprobować tylko to, co rozumiem.
  • Źródło: Ostatnie Słowo. Z Andrzejem Żuławskim rozmawia Renata Kim. Warszawa 2011.

• Dla mnie kino jest okiem, które patrzy, a nie myślą, którą wyraża

• Uważam, że kino musi niepokoić ludzi. Jest to więc pragnienie odnalezienia prawdy o moich postaciach, ale nie w czynnościach codziennych, w psychologii pospolitego zakotwiczenia w życiu. Chodzi o spojrzenie bardziej od wewnątrz.
  • Źródło: Szaman i jego medium, rp.pl, 17 kwietnia 2008
  • Zobacz też: niepokój, psychologia

• Zauważyłem dzisiaj, że wkraczam w wiek, w którym zaczyna popłacać wieloletni wysiłek bycia sobą.
  • Opis: Z listu do ojca z dn. 18 lipca 1985 r.
  • Źródło: "Andrzej Żuławski. Listy do domu"., Warszawa 1996.

• Życie jest ciągiem przypadków zwanych koniecznościami i trudno określić, który z niech był najważniejszy.
  • Źródło: „Zwierciadło” nr 5/1939, maj 2008
  • Zobacz też: przypadek

O Andrzeju Żuławskim

• Nie jestem ekspertem od twórczości polskiego filmowca, ale na podstawie obejrzanych przeze mnie jego filmów mogę powiedzieć, że darzę ogromnym szacunkiem zarówno jego, jak i jego twórczość.
  • Autor: Nicolas Winding Refn w wywiadzie dla Michała Hernesa, Reżyser „Drive” dla Stopklatki: Podziwiam „Pretty Woman”, 19 lutego 2014

• Sporo osób spoza Polski ma obsesję na punkcie Szamanki, która tu miała jak najgorsze recenzje. Do tego grona zalicza się sam Kim Ki Duk.
  • Autor: Daniel Bird w wywiadzie dla Michała Hernesa, Bird: Wajda to lepszy polityk, niż filmowiec; Borowczyk odwrotnie, „Krytyka Polityczna”, 8 września 2011

• W filmach Żuławskiego natura nie znosi próżni, tak samo jak na barokowych fasadach hiszpańskich kościołów i pałaców, przepełnionych nadmiarem pokrętnych i zawiłych ozdób.
  • Autor: Oskar Sobański, „Film” nr 11, 1987

• Żuławski kręcił filmy we Francji, w Polsce, a także w Hollywood. (…) We wszystkich filmach Żuławskiego powraca wątek miłości szalonej, lecz niemożliwej. Zawsze też miłość ma związek ze sztuką czy muzyką.
  • Autor: Piotr Wojciechowski, „Kino” nr 10, 2008
  • Zobacz też: Francja, Hollywood, Polska

• Żuławski wykreował świat w którym panuje jarmarczna apokalipsa. Świat w stanie widowiskowego, malowniczego rozkładu, dekadenckiego łamania wszelkich norm etycznych, świat zaczadzony złem.
  • Autor: Tomasz Jopkiewicz, „Film” nr 23, 1991