Przejdź do zawartości

Andromeda Romano-Lax

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów

Andromeda Romano-Lax (ur. 1970) – amerykańska pisarka.

Hiszpański smyczek (2007)

[edytuj]

(ang. The Spanish bow; tłum. Andrzej Wajs)

  • Ci, którzy kochają muzykę, nigdy nie czują się samotni.
  • Jak kiedyś brzmiało moje vibrato? Jak opadająca, lekka struga miodu. Jaki smak miała dawniej moja wiolonczela? Niższe nuty były jak gorąca czekolada, najwyższe gryzły usta jak cierpka cytryna. A wynikające z nich emocje? Jak rozkoszne drżenie, bolesne napięcie i nagły rozbłysk. Nigdy jak planowane, mechaniczne kopiowanie. Nigdy jak tykający tryb maszyny.
  • Nie ufam słowom. Jak ufać słowom, które tak łatwo przeinaczyć, który każdy rozumie, jak chce?
  • Vivaldi, żywy i nieustannie obecny, był kimś, z kim potrafiła spędzić dzień, kwartał, cały rok. Grając partię skrzypiec z Czterech pór roku, Aviva mogła siedzieć obok niego na zroszonych deszczem pagórkach, chodzić skalistymi ścieżkami kozich stad, śmiać się, widząc, jak zasypiają pod ogromnym drzewem, i słuchać ich cichego chrapania przetykanego brzęczeniem pijanych słońcem much.