Aleksander Wielki

Aleksander Wielki (Macedoński)

Aleksander Wielki (356–323 p.n.e.) – król Macedonii od 336 p.n.e. i zdobywca imperium perskiego. Jeden z najwybitniejszych wodzów w historii.

• Czy ciągle jeszcze nie wiesz, że celem naszych zwycięstw i pożytkiem z nich płynącym jest położenie kresu niegodziwości i słabości tych, których sobie podporządkowujemy?
  • Autor: Plutarch, Żywoty

• Gdybym nie był Aleksandrem, chciałbym być Diogenesem.
  • Opis: reakcja na słowa słynnego filozofa Diogenesa, spytanego przez Aleksandra, czy ma jakieś życzenie – mędrzec poprosił tylko, by król nie zasłaniał mu słońca (filozof właśnie się opalał).
  • Źródło: „Dialog”, tom 20, RSW Prasa, 1975, s. 80.

• Jedna łza matki zmazuje wszystkie twoje skargi.
  • Opis: w obronie Olimpias przed oskarżeniami Antypatra.

• Już samo dążenie do wielkiego celu jest przejawem wielkiego męstwa.

• Kobiety perskie powodują ból moich oczu.

• Nie chcę kradzionego zwycięstwa.
  • Źródło: Tomasz Ślęczka, Aleksander Macedoński w literaturze staropolskiej, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2003, s. 181.

• Nie dzielę ludzi na Greków i barbarzyńców. Nie interesuje mnie pochodzenie czy rasa mieszkańców. Ja wyróżniam ich tylko na podstawie ich zasług. Dla mnie każdy dobry obcokrajowiec jest Grekiem, a każdy zły Grek jest gorszy od barbarzyńcy.

• Niech moją armią będą drzewa, skały i ptaki na niebie.
  • Zobacz też: drzewo, ptak, skała

• Płacę mojej matce wysoki rachunek za te dziewięć miesięcy jej ciąży.
  • Zobacz też: ciąża, matka

• Rzeźnik nie boi się nawet tłumu owiec.
  • Zobacz też: owca, rzeźnik

• Szczęśliwy młodzieńcze, któryś znalazł w Homerze piewcę swego męstwa!
  • Opis: nad grobem Achillesa.
  • Źródło: Meander, tłum. Danuta Turkowska, wyd. Trzaska-Evert-Michalski, 1999, s. 138.
  • Zobacz też: Homer

• Umieram z pomocy zbyt wielu lekarzy.
  • Opis: na łożu śmierci.
  • Źródło: Jan Miodek, Rozmyślajcie nad mową!, Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, s. 30.
  • Zobacz też: lekarz

• Wolałbym żyć krótko, ale w chwale, niż w mroku przez wieki.
  • Zobacz też: życie

O Aleksandrze Wielkim

• (…) Znamy go dziś jako Aleksandra Wielkiego, ponieważ zabił on więcej ludzi, należących przy tym do większej liczby różnych narodów i ras, niż ktokolwiek inny przed nim. Rzecz jasna, uczynił to wszystko jedynie po to, by zaszczepić grecką kulturę innym ludom. Sam Aleksander nie był zresztą Grekiem w ścisłym tego słowa znaczeniu, ani nawet nie był specjalnie wykształcony, ale taką wersję podaje on sam, a kimże jestem, żeby to kwestionować?
  • Autor: Will Cuppy, Życie i upadek prawie wszystkich, tłum. i wstęp Wojciech Tyszka, Wydawnictwo Książkowe Twój Styl, Warszawa 2005, ISBN 8371634099, s. 49.