Aleh Trusau

Aleh Trusau, 2010

Aleh Anatoljewicz Trusau (ur. 1954) – białoruski polityk.

• Białorusin rozmawia w języku swojego kierownictwa. Jeśli prezydent zacznie rozmawiać w języku białoruskim, to za pół roku pracownicy administracji państwowej niższej rangi będą rozmawiać też w matczynym języku. A za 2–3 lata i całe społeczeństwo wybierze do kontaktów język białoruski.
  • Беларус размаўляе на мове свайго начальства. Калi прэзiдэнт пачне размаўляць на беларускай мове, то праз паўгода чыноўнiкi нiжэйшага рангу будуць размаўляць таксама на матчынай мове. А праз 2–3 годы i ўсё насельнiцтва абярэ для зносiн беларускую мову. (biał.)
  • Opis: o języku białoruskim.
  • Źródło: tut.by, 19 listopada 2007

• Białoruski nacjonal-komunizm bierze swoje początki od Ciszki Hartnego, Usiewałada Ihnatouskiego i Alesia Czarwiakoua. No właśnie oni ogłosili i zachowali BSRR, dwukrotnie powiększyli jej rozmiary i rozpoczęli białorutenizację. Dlatego zniszczyli ich sowieccy kaci, którzy faktycznie odnowili Imperium Rosyjskie w gorszym wariancie – jako prawdziwe „więzienie narodów”.(…) Teraz, kiedy zaczęto drukować stalinowskie materiały przesłuchań nacjonal-komunistów lat 20–30 XX wieku, zrozumiałe, że i oni marzyli o niepodległej Białorusi i za nią polegli w Kuropatach.
  • Беларускі нацыянал-камунізм вядзе свой радавод ад Цішкі Гартнага, Усевалада Ігнатоўскага і Алеся Чарвякова. Менавіта яны абвясьцілі і захавалі БССР, двойчы павялічылі яе памеры і распачалі беларусізацыю. Таму і зьнішчылі іх сталінскія каты, якія фактычна аднавілі Расейскую імпэрыю ў горшым яе варыянце – як сапраўдную „турму народаў”.(…) Зараз, калі сталі друкаваць сталінскія матэрыялы допытаў нацыянал-камуністаў 20–30 гадоў ХХ ст., зразумела, што і яны марылі пра незалежную Беларусь і за яе палеглі ў Курапатах. (biał.)
  • Opis: o działaczach komunistycznego aparatu państwowego Białoruskiej SRR lat 20. i 30. XX wieku.
  • Źródło: „ARCHE Pachatak”, 5 stycznia 2009

• Jeśli przyjdzie tu Moskwa, to po prostu mianuje swojego gubernatora w Mińsku.
  • Opis: w czasie debaty o konieczności stworzenia na Białorusi urzędu prezydenta.
  • Źródło: „Gazeta Wyborcza”, 2 marca 1994, nr 51.

• (…) likwidują białoruskojęzyczne szkoły i klasy na wsi. Wieś wymiera, dlatego i zamyka się szkoły. Trzeba zaznaczyć, że wcześniej język białoruski kojarzył się przeważnie ze wsią. W ostatnim czasie nasz język stał się bardziej elitarny, miejski. Ale to właśnie miasto decyduje o losie kraju, to, w jakim kierunku ma się poruszać całe państwo. Dlatego z optymizmem patrzę na dalszy rozwój języka białoruskiego.
  • (…) лiквiдуюць беларускамоўныя школы i класы на вёсцы. Вёска вымiрае, таму i закрываюцца школы. Трэба адзначыць, што раней беларуская мова асацыявалася пераважна з вёскай. У апошнi час наша мова стала больш элiтнай, гарадской. Але менавiта горад вырашае лёс краiны, тое, у якiм накiрунку рухацца ўсёй дзяржаве. Таму я з аптымiзмам гляджу на далейшае развiццё беларускай мовы. (biał.)
  • Opis: o języku białoruskim.
  • Źródło: tut.by, 19 listopada 2007

• (…) nacjonal-komunizm to stopniowa droga do rozpadu ZSRR i do niepodległości naszego kraju.
  • (…) нацыянал-камунізм – гэта паступовы шлях да развалу СССР і да незалежнасьці нашай краіны. (biał.)
  • Opis: o nacjonal-komunizmie.
  • Źródło: „ARCHE Pachatak”, 5 stycznia 2009
  • Zobacz też: niepodległość, ZSRR

• Rankiem tego słonecznego październikowego dnia kroczyłem obok Czerwonego Kościoła w kierunku dworca, żeby kupić bilet na kolejną delegację, i nagle spotkałem swojego rodaka i starszego kolegę Michasia Tkaczoua.(…) powiedział dokładnie następująco: „Aleh! Bilet kupisz później, a teraz idź ze mną. Powinno się wydarzyć coś takiego, w czym udziału nigdy nie pożałujesz”. I ja nigdy tego nie pożałowałem.
  • Раніцай таго сонечнага кастрычніцкага дня я крочыў міма Чырвонага Касьцёла ў напрамку вакзала, каб набыць квіток у чарговую камандзіроўку, і раптам сустрэў свайго земляка і старэйшага сябра Міхася Ткачова.(…) сказаў прыкладна наступнае: „Алег! Квіток купіш пазьней, а зараз пайшлі са мной. Павінна адбыцца такое, пра ўдзел ў чым ты ніколі не пашкадуеш”. І я ніколі не пашкадую пра гэта. (biał.)
  • Opis: o tym, jak trafił na zjazd, na którym utworzono Białoruski Front Ludowy.
  • Źródło: „ARCHE Pachatak”, 5 stycznia 2009

• W mojej rodzinie komunistów nie było i ich nie lubili. Moja prababka, Maryja Drazdouska, żona białoruskiego drobnego szlachcica, która wychowywała mnie w młodych latach, dobrze pamiętała pierwszą komunę w Mścisławie, stworzoną przez bolszewików w 1918 roku, dokąd zabrali całe nasze rodzinne dobro: konie, krowy, owce, świnie i nawet kury. „Nie wierz, wnuczku, tym komisarzom, wszystko jedno oszukają,” – mówiła mi wiele razy. I ja nie wierzyłem.
  • У маёй сям’і камуністаў не было і іх не любілі. Мая прабабка, Марыя Драздоўская, жонка беларускага дробнага шляхціца, якая выхоўвала мяне з малых гадоў, добра памятала першую камуну ў Мсьціславе, створаную бальшавікамі ў 1918 годзе, куды забралі усё яе сямейнае дабро: коней, кароў, авечак, сьвіней і нават курэй. „Ня вер, унучак, гэтым камісарам, усё роўна падмануць”, – гаварыла яна мне шмат разоў. І я ня верыў. (biał.)
  • Opis: o światopoglądzie panującym w domu rodzinnym.
  • Źródło: „ARCHE Pachatak”, 5 stycznia 2009