Przejdź do zawartości

Agata Buzek

Z Wikicytatów, wolnej kolekcji cytatów
Agata Buzek (2018)

Agata Bronisława Buzek (ur. 1976) – polska aktorka i modelka, córka Jerzego i Ludgardy Buzków.

  • (…) człowieka ranią takie zdarzenia, kiedy spotyka się ze sprawiającym wrażenie zainteresowanego reżyserem, poświęca się mu swój czas, proponuje różne rozwiązania, co do postaci, a potem zupełnie przypadkiem dowiaduje się, że on sprawdzał trzy aktorki i jedną z nich już wybrał. Tylko nie miał czasu, albo mu się nie chciało zadzwonić i o tym powiadomić.
  • Ludzie w czasach Fredry myśleli chyba podobnie jak my, byli tylko uwikłani w inne sytuacje. Chciałam, żeby ta postać była jakoś współczesna. Myślę, że głęboka wiedza o epoce byłaby konieczna w dramacie, kiedy trzeba oddać jakieś bardzo zawikłane emocje. A tu chodzi o to, żeby intencje były przejrzyste. Grając Klarę, cały czas pamiętałam, że to jest komedia, ale byłam pewna, że właśnie tym bardziej trzeba do postaci podejść poważnie, ze śmiertelną powagą.
    • Opis: o roli w Zemście.
    • Źródło: wywiad Magdy Sucheckiej, „Kino” nr 7–8/2002
    • Zobacz też: Aleksander Fredro, Zemsta
  • (…) mimo swoich nerwów, niecierpliwości, chęci szybkiego nazwania i posiadania jej, od momentu kiedy przeczytam scenariusz gdzieś w zakamarkach mego mózgu ta postać już się rodzi, rodzi się sama. Ona już pracuje. Poza moją świadomością zbiera na ulicy obrazki, książki, które chciałaby przeczytać, doświadczenia, a nawet sposoby trzymania łyżeczki. Ale to właśnie wymaga czasu.
  • (…) na pewno wychodził poza swoją epokę. Miał w sobie coś tak uniwersalnego, co mogłabym określić: prawdą bycia. Nie grał, nie udawał. Po prostu był obecny. Wszystko wychodziło z jego środka, nie było techniczne. I kiedy myślę o nim, to właśnie te rzeczy są dla mnie czymś z goła oczywistym. Jest to dla mnie coś, czego musimy w tej chwili bardzo szukać. Jego gra pozbawiona była teatralności, nie była na wynos, ale też nigdy nie można mu zarzucić nijakości, bezbarwności, małego realizmu, a to moim zdaniem trudni i idealne połączenie, nad którym ciągle trzeba pracować. Z którym, wydaje mi się, teraz często aktorzy mają problem.
  • To był mój pomysł na Paryż. Miałam już 23 lata, byłam po studiach, a tu umalują cię, ubiorą i masz chodzić tam i z powrotem. Miałam więc triki, dawałam sobie zadania aktorskie, np. jesteś królową i nie możesz dać po sobie poznać, że zamordowałaś króla.
    • Opis: o pracy modelki.
    • Źródło: wywiad Piotra Pacewicza, „Gazeta Wyborcza” „Wysokie Obcasy” nr 46/2009
  • W Niemczech podział obowiązków jest absolutnie jednoznaczny i znany każdemu. Nie ma takiej możliwości, bym przyszła na plan bez imiennej listy z numerami telefonów członków całej ekipy. Kiedy wieczorem potrzebny jest mi rekwizyt, wiem, do kogo zadzwonić. W Polsce dowiadujemy się tego na bieżąco. Choć generalnie widać poprawę i nie można już tak narzekać jak kiedyś.

Zobacz też: