Elizeusz przyszedł do domu, a oto chłopiec był martwy i leżał na jego łóżku. Wszedł więc i zamknąwszy drzwi za nimi oboma, zaczął się modlić do Jehowy. Potem podszedł, położył się na dziecku i przytknął swoje usta do jego ust oraz swoje oczy do jego oczu, a swoje dłonie do jego dłoni, i był nad nim pochylony, aż ciało dziecka się rozgrzało. Następnie znowu zaczął się przechadzać po domu, po czym podszedł i pochylił się nad nim. A chłopiec zaczął kichać – aż do siedmiu razy; i otworzył chłopiec oczy.
Wówczas wrócił do męża prawdziwego Boga, on sam oraz cały jego obóz, i przyszedłszy, stanął przed nim, i rzekł: „Doprawdy, oto teraz wiem, że nigdzie indziej na ziemi nie ma Boga, tylko w Izraelu (…).”
(…) nie spadnie na ziemię, nie spełniwszy się, nic ze słowa Jehowy, które Jehowa wyrzekł przeciwko domowi Achaba; i Jehowa wykonał to, co rzekł za pośrednictwem swego sługi Eliasza (…).
I Jehowa obiecał, że nie wymaże spod niebios imienia Izraela.
Źródło: 2 Królów 14:27
I król Asyrii wyruszył przeciwko całej tej ziemi, i ruszył na Samarię, i oblegał ją przez trzy lata. W dziewiątym roku Hoszei król Asyrii zdobył Samarię, po czym powiódł Izraela na wygnanie do Asyrii i osiedlił ich w Chalach i w Chabor nad rzeką Gozan, i w miastach Medów. A stało się tak, ponieważ synowie Izraela zgrzeszyli przeciwko Jehowie, swemu Bogu, który ich wyprowadził z ziemi egipskiej spod ręki faraona, króla Egiptu, i zaczęli się bać innych bogów; i chodzili według ustaw narodów, które Jehowa wypędził przed synami Izraela, i według ustaw nadanych przez królów Izraela; i synowie Izraela zaczęli zgłębiać rzeczy, które nie były właściwe względem Jehowy, ich Boga, i budowali sobie wyżyny we wszystkich swych miastach, od wieży strażniczej aż po warowne miasto; i stawiali sobie święte słupy i święte pale na każdym wysokim wzgórzu i pod każdym bujnym drzewem; i tam, na wszystkich wyżynach, sprawiali, że się wznosił dym ofiarny, tak samo, jak to czyniły narody, które Jehowa powiódł z ich powodu na wygnanie, i popełniali złe rzeczy, obrażając Jehowę.
(…) odstępowali od wszystkich przykazań Jehowy, swego Boga, a uczynili sobie lane posągi, dwa cielce, i uczynili święty pal, i zaczęli się kłaniać całemu zastępowi niebios oraz służyć Baalowi; i swoich synów oraz swe córki przeprowadzali przez ogień, i uprawiali wróżbiarstwo, i wypatrywali znaków wróżebnych, i zaprzedawali się, by czynić to, co złe w oczach Jehowy, obrażając go tym (…).
Jehowo, Boże Izraela, siedzący na cherubach, jedynie ty jesteś prawdziwym Bogiem wszystkich królestw ziemi. Tyś uczynił niebiosa i ziemię. Nakłoń swego ucha, Jehowo, i usłysz. Otwórz oczy, Jehowo, i zobacz, usłysz też słowa, które przysłał Sancherib, by urągać Bogu żywemu. To prawda, Jehowo, że królowie Asyrii spustoszyli narody oraz ich ziemię. A ich bogów wydali na pastwę ognia, gdyż nie byli to bogowie, lecz robota rąk ludzkich, drewno i kamień; więc ich zniszczyli. A teraz, Jehowo, nasz Boże, wybaw nas, proszę, z jego ręki, aby wszystkie królestwa ziemi poznały, że tylko ty, Jehowo, jesteś Bogiem.
