1 Księga Królewska
1 Księga Królewska (1 Księga Królów) – jedna z ksiąg biblijnych Starego Testamentu.
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (1994)
[edytuj]
- I wywiązuj się z obowiązku wobec Jehowy, twego Boga, chodząc jego drogami, przestrzegając jego ustaw, jego przykazań i jego sądowniczych rozstrzygnięć, i jego świadectw zgodnie z tym, co jest zapisane w Prawie Mojżeszowym, żebyś mógł postępować rozważnie we wszystkim, co będziesz czynił, i wszędzie, dokądkolwiek się zwrócisz, aby Jehowa mógł spełnić swoje słowo (…).
- Nocą w Gibeonie Jehowa ukazał się we śnie Salomonowi; i przemówił Bóg: „Proś! Co miałbym ci dać?” Na to Salomon rzekł: „Tyś okazał wielką lojalną życzliwość swemu słudze Dawidowi, mojemu ojcu, gdyż chodził przed tobą w prawdzie i w prawości, i w prostolinijności serca wobec ciebie; i ty zachowywałeś względem niego wielką lojalną życzliwość, tak iż dałeś mu syna, by zasiadał na jego tronie, jak to jest w dniu dzisiejszym. A teraz, Jehowo, Boże mój, ty uczyniłeś swego sługę królem w miejsce Dawida, mego ojca, ja zaś jestem tylko małym chłopcem. Nie umiem wychodzić ani wchodzić. I sługa twój jest pośród twego ludu, który wybrałeś, licznego ludu, którego z powodu mnogości nie można zrachować ni zliczyć. Daj więc swemu słudze posłuszne serce do sądzenia twego ludu, do rozróżniania między dobrem a złem; bo któż potrafi sądzić ten trudny lud twój?”
I znalazło to upodobanie w oczach Jehowy, że Salomon prosił o tę rzecz. I Bóg przemówił do niego: „Ponieważ prosiłeś o tę rzecz, a nie prosiłeś dla siebie o wiele dni ani nie prosiłeś dla siebie o bogactwo, ani nie prosiłeś o duszę swych wrogów, a prosiłeś dla siebie o zrozumienie, by móc wysłuchiwać sprawy sądownicze, oto uczynię zgodnie z twoimi słowami. Oto dam ci serce mądre i odznaczające się zrozumieniem, tak iż nie było przed tobą nikogo podobnego do ciebie ani nie powstanie po tobie nikt podobny do ciebie. Dam ci także to, o co nie prosiłeś, zarówno bogactwo, jak i chwałę, tak iż nie pojawi się wśród królów podobny do ciebie – po wszystkie twoje dni. I jeśli będziesz kroczył moimi drogami, zachowując moje przepisy i moje przykazania, tak jak kroczył twój ojciec, Dawid, to również przedłużę twoje dni”.
- A Bóg dalej dawał Salomonowi mądrość i zrozumienie w nader obfitej mierze oraz przestronność serca – jak piasek, który jest nad brzegiem morza. I mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich mieszkańców Wschodu oraz całą mądrość Egiptu. I był on mądrzejszy niż każdy inny człowiek, niż Etan Ezrachita oraz Heman i Kalkol, i Darda, synowie Machola; a jego sława dotarła do wszystkich okolicznych narodów. I potrafił powiedzieć trzy tysiące przysłów, a jego pieśni było tysiąc pięć. Mówił zaś o drzewach, od cedru, który jest na Libanie, po hizop, który wyrasta na murze; mówił też o zwierzętach i o stworzeniach latających, i o poruszających się stworzeniach, i o rybach. I przybywali ze wszystkich ludów, by usłyszeć mądrość Salomona – od wszystkich królów ziemi, którzy usłyszeli o jego mądrości.
- Źródło: 1 Królów 4:29–34
- Zobacz też: cedr, Egipt, przysłowie, ryba
- (…) Jehowo, Boże Izraela, w niebiosach u góry ani na ziemi w dole nie istnieje Bóg taki jak ty, zachowujący przymierze i lojalną życzliwość względem swoich sług, którzy chodzą przed tobą całym sercem (…).
- Źródło: 1 Królów 8:23
- I zechciej wysłuchać prośby o łaskę dla swego sługi oraz swego ludu izraelskiego, gdy modlą się ku temu miejscu; i racz wysłuchać w miejscu swego zamieszkania, w niebiosach, i wysłuchaj, i przebacz.
- Źródło: 1 Królów 8:30
- Zobacz też: modlitwa, prośba, przebaczenie
- (…) ty racz wysłuchać z niebios, twego ustalonego miejsca zamieszkania, i przebacz, i działaj, i oddaj każdemu stosownie do wszystkich jego dróg, gdyż znasz jego serce (bo tylko ty dobrze znasz serce wszystkich synów ludzkich).
- Źródło: 1 Królów 8:39
- Zobacz też: serce
- Błogosławiony niech będzie Jehowa, który dał miejsce odpoczynku swemu ludowi izraelskiemu stosownie do wszystkiego, co obiecał. Nie zawiodło ani jedno słowo z całej jego dobrej obietnicy, którą obiecał przez Mojżesza, swego sługę.
- Źródło: 1 Królów 8:56
- Zobacz też: obietnica
- I oby te moje słowa, którymi zwróciłem się z prośbą o łaskę przed obliczem Jehowy, były bliskie Jehowie, naszemu Bogu, dniem i nocą, aby dokonał sądu na rzecz swego sługi oraz sądu na rzecz swego ludu izraelskiego, kiedykolwiek zajdzie potrzeba dzień w dzień – w tym celu, by wszystkie ludy ziemi poznały, że Jehowa jest prawdziwym Bogiem. Nie ma żadnego innego. I niech wasze serce będzie niepodzielne wobec Jehowy, naszego Boga, przez chodzenie według jego przepisów i zachowywanie jego przykazań, jak w dniu dzisiejszym
- Źródło: 1 Królów 8:59–61
- A żadnego z synów Izraela nie uczynił Salomon niewolnikiem, byli bowiem wojownikami i jego sługami, i jego książętami, i jego przybocznymi oraz dowódcami jego ludzi powożących rydwanami i jego konnicy.
- Źródło: 1 Królów 9:22
- Zobacz też: niewolnik
- Kiedy królowa Szeby zobaczyła całą mądrość Salomona oraz dom, który zbudował, i potrawy na jego stole, i zasiadanie jego sług, i służbę jego usługujących przy stole oraz ich strój, i jego napoje, i ofiary całopalne, które regularnie składał w domu Jehowy, zabrakło jej ducha. Rzekła więc do króla: „Prawdziwe okazało się słowo, które słyszałam w swoim kraju o twych sprawach i o twej mądrości. I nie dawałam wiary tym słowom, dopóki nie przybyłam, aby mogły to ujrzeć moje własne oczy; a oto nie opowiedziano mi połowy. Mądrością i dobrobytem przerosłeś wieści, których słuchałam. Szczęśliwi są twoi ludzie, szczęśliwi są ci twoi słudzy, którzy wciąż stoją przed tobą, słuchając twojej mądrości! Błogosławiony niech będzie Jehowa, twój Bóg, który sobie ciebie upodobał i osadził cię na tronie Izraela; gdyż Jehowa miłuje Izraela po czas niezmierzony, toteż ustanowił cię królem, abyś wprowadzał w czyn sądownicze rozstrzygnięcie i prawość”.
- Źródło: 1 Królów 10:4–9
- Król Salomon przewyższał więc bogactwem i mądrością wszystkich innych królów ziemi. I wszyscy mieszkańcy ziemi szukali oblicza Salomona, by słyszeć jego mądrość, którą Bóg włożył w jego serce.
- Źródło: 1 Królów 10:23, 24
- Zobacz też: król
- Nie wolno wam iść i walczyć ze swymi braćmi, synami Izraela.
- A Abijam został królem Judy w osiemnastym roku króla Jeroboama, syna Nebata. Panował w Jerozolimie trzy lata; jego matka miała na imię Maaka i była wnuczką Abiszaloma. I chodził we wszystkich grzechach swego ojca, które ten przed nim popełniał; a jego serce nie było niepodzielne wobec Jehowy, jego Boga, jak serce Dawida, praojca. Albowiem ze względu na Dawida Jehowa, jego Bóg, dał mu w Jerozolimie lampę, wzbudzając po nim jego syna i zachowując Jerozolimę, gdyż Dawid czynił to, co słuszne w oczach Jehowy, i nie odwrócił się od tego, co On mu nakazał, przez wszystkie dni swego życia – z wyjątkiem sprawy Uriasza Hetyty.
- Źródło: 1 Królów 15:1–5
- Zobacz też: król Dawid, Jerozolima
- Wówczas Eliasz zbliżył się do całego ludu i rzekł: „Jak długo będziecie utykać, mając dwa różne poglądy? Jeśli Jehowa jest prawdziwym Bogiem, to idźcie za nim, a jeśli Baal, to idźcie za nim”. Lud zaś nie odpowiedział mu ani słowem.
- A w czasie składania ofiary zbożowej prorok Eliasz podszedł i począł mówić: „Jehowo, Boże Abrahama, Izaaka i Izraela, niech dzisiaj stanie się wiadome, że ty jesteś Bogiem w Izraelu, a ja jestem twoim sługą i wszystko to uczyniłem na twoje słowo. Odpowiedz mi, Jehowo, odpowiedz mi, żeby ten lud poznał, że ty, Jehowo, jesteś prawdziwym Bogiem i ty zawróciłeś ich serce”.
Wówczas spadł ogień Jehowy i strawił całopalenie oraz drwa i kamienie, i proch, a wodę w rowie wylizał. Kiedy cały lud to zobaczył, natychmiast padli na twarze i rzekli: „Jehowa jest prawdziwym Bogiem! Jehowa jest prawdziwym Bogiem!”
Biblia Tysiąclecia
[edytuj]- Kiedy zbliżył się czas śmierci Dawida, wtedy rozkazał swemu synowi, Salomonowi, mówiąc: «Ja wyruszam w drogę [przeznaczoną ludziom na] całej ziemi. Ty zaś bądź mocny i okaż się mężem! Będziesz strzegł zarządzeń Pana, Boga twego, aby iść za Jego wskazaniami, przestrzegać Jego praw, poleceń i nakazów, jak napisano w Prawie Mojżesza, aby ci się powiodło wszystko, co zamierzysz, i wszystko, czym się zajmiesz, ażeby też Pan spełnił swą obietnicę, którą mi dał, mówiąc: „Jeśli twoi synowie będą strzec swej drogi, postępując wobec Mnie szczerze z całego serca i z całej duszy, to wtedy nie będzie ci odjęty potomek na tronie Izraela”.
- Źródło: 1 Księga Królewska, 2:1–4
- Potem Dawid spoczął ze swymi przodkami i został pochowany w Mieście Dawidowym. A czas panowania Dawida nad Izraelem wynosił czterdzieści lat. W Hebronie panował siedem lat, a w Jerozolimie panował trzydzieści trzy lata. Zasiadł więc Salomon na tronie Dawida, swego ojca, a jego władza królewska została utwierdzona.
- Źródło: 1 Księga Królewska, 2:10–12
- A Salomon odrzekł: «Tyś okazywał Twemu słudze Dawidowi, memu ojcu, wielką łaskę, bo postępował wobec Ciebie szczerze, sprawiedliwie i w prostocie serca. Ponadto zachowałeś dla niego tę wielką łaskę, że dałeś mu syna, zasiadającego na jego tronie po dziś dzień. Teraz więc, o Panie, Boże mój, Tyś ustanowił królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody. Brak mi doświadczenia! Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, któryś wybrał, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać, z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce pełne rozsądku do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?»
- Źródło: 1 Księga Królewska, 3:6–9
Inne przekłady
[edytuj]- Daj tedy słudze Twojemu serce, które by umiało sądzić lud Twój, a rozróżniać między dobrem a złem, bo któżby zdołał inaczej sądzić ogromny lud Twój.
I spodobało się to Panu, że Salomon o podobną rzecz prosił.
I rzekł Bóg do niego: Ponieważ prosiłeś o to, a nie uprosiłeś sobie długich lat, ani uprosiłeś sobie bogactwa, ani uprosiłeś sobie śmierci wrogów twoich, lecz prosiłeś o rozum, aby wyrozumieć prawo.
Uczynię to wedle słowa twojego: dam ci serce mądre i rozumne, tak podobnego tobie nie było przed tobą, a nie powstanie po tobie.
Ale i to, o coś nie prosił dam tobie: zarówno bogactwo, jak chwałę, aby podobnego tobie nie było żadnego między królami po wszystkie dni Twoje!- Źródło: 1 Krl 3, 9–13, tłum. Izaak Cylkow, wyd. hebrajsko-polskie (1914)