Nie istnieje małżeństwo doskonałe. Co najwyżej - w najlepszym razie - związek może zbliżać się do doskonałości. [...] A miłość? Staram się wytłumaczyć swoim pacjentom, że miłość jest właśnie tym: długotrwałym przywiązaniem i wzajemnym szacunkiem.
W tym szambie musisz się urodzić. Tak jak ja pół wieku temu. Musisz się tu urodzić i żyć. Przymierać głodem w podłej dzielnicy albo żyć jak książę na piazza di Spagna, Awentynie czy wzgórzach Parioli. A najlepiej jedno i drugie, bo wiadomo, że granica jest nieszczelna. Że w Rzymie między plebsem a książętami zachodzi, jak to się mówi, nieustanna osmoza, ciągły ruch ludzi, projektów i narkotyków. I naturalnie płynie szmal, rzeka szmalu, ale tak jakoś płynie, że do większości trafia go mało, a my, nieliczni, zgarniamy go całe mnóstwo.
Nie zakochałam się w nim. Ale nie wybiera się męża z miłości. Wybiera się go przez pozytywne cechy, które mogą owocować latami, i Victor je ma.
Postać: Nicole Steele
Źródło: część 1
Widziałem już wiele cierpienia, prawdziwego cierpienia, takiego, o którym normalni ludzie nie mają nawet mglistego wyobrażenia, a żaden reżyser ani pisarz nie potrafi go choćby w przybliżeniu opisać. Utrata ukochanej osoby jest sama w sobie tragedią, ale utracenie jej w sposób nagłyto coś znacznie gorszego.
Życie składa się z miliarda chwil, które nic nie zmieniają. Tylko bardzo nieliczne są decydujące. Niektóre nas przerażają, ale pociągają z nieodpartą siłą.
Nanni nie przypomina mi męża, którego miałam obok siebie przez lata: dobrego, wyrozumiałego, cierpliwego i zawsze trzymającego moją stronę. Dla takiej relacji walczyłam codziennie, ścierając szorstkości, wygładzając kanty. Dla tej relacji i dla Luki stałam się żoną doskonałą.
Postać: Bianca Benigni
Źródło: część 1
Procedury, przepisy, kodeksy. Wszystko to dla niego kompletnie nic nie znaczy, a ja się na nich wychowałam. Cały mój świat składa się z reguł potrzebnych, by kontrolować wszystko i zmniejszyć dojmujący lęk przed utratą równowagi.
Postać: Bianca Benigni
Źródło: część 1
Pewne zbiegi okoliczności występują jedynie w książkach i filmach. W rzeczywistym świecie nie albo to nie są zbiegi okoliczności.
Postać: Michele Balistreri
Źródło: część 1
- GA: Lubi pan Szekspira? - MB: Nieszczególnie. Jak na mój gust jego historie są zbyt skomplikowane i mało prawdopodobne. - GA: Może faktycznie skomplikowane. Ale nie sądzę, by były mało prawdopodobne. Przynajmniej w tamtych czasach. - MB: W realnym świecie nikt nie byłby tak głupi jak Otello, panie Archer. A Jago zostałby stracony w mniej niż dobę.
Mieszczański dom. Zawsze tak myślę, kiedy wchodzę do jednego z tych nieprzeliczonych mieszkań, które nie odzwierciedlają prawdziwej osobowości domowników, lecz to, co się chce, by ludzie myśleli. Dom Bianki jest właśnie taki, mieszczański. Banalne umeblowanie, banalne obrazy, wszystko ładnie wysprzątane.
Piękna kobieta, nienaganna żona i matka, wyjątkowa prokurator, osoba, dla której zasady są jednocześnie siłą i więzieniem. Na krótką chwilę pozwoliła mi zobaczyć jeszcze inną Biancę Benigni, kobietę, w której mógłbym się nawet zakochać.
To się nazywa miłość, dottor Balistreri. Tylko że aby żyć nią naprawdę, trzeba umieć cierpieć. Dziesięć lat temu musiałem przekonać Biancę, że zawsze będę przy jej boku, i zgodziłem się na wszystko. Nigdy tego nie żałowałem.
(...) niekiedy szaleństwo jest jedyną siłą, która może oderwać nas od tego, co wygodne, i popchnąć ku temu, co słuszne.
Postać: Michele Balistreri
Źródło: część 2
Co to jest? Miłość, samotność, szaleństwo? Dziesięć lat temu nie potrafiłabym odpowiedzieć. Ale teraz już wiem. Miłość, samotność, szaleństwo to synonimy. Bo miłość, ta prawdziwa, dana jest tylko tym, którzy mają w sobie siłę, by być samotni, i odwagę, by nie patrzeć w przeszłość, kiedy wyobrażają sobie przyszłość.
